Een beetje Ajacied zal het, na de uitschakeling in de Europa-league door Dnjepr Dnjepropetrovsk uit Dnjepropetrovsk, met mij eens zijn: de uit-doelpuntenregel kent een debiele kant. In de verlenging, nà de reguliere 90 minuten, tellen de uit-doelpunten nog steeds dubbel.

Pijnlijk voor de aanhangers van de Amsterdamse recordkampioen en houder van vier Europacups I, maar nog even recapitulerend naar afgelopen donderdagavond. Bazoer scoort namens Ajax in de tweede helft en de tegentreffer in Dnjepropetrovsk is weggepoetst. Na 90 minuten is de optelsom 1-1 en moet er worden verlengd. Dnjepr scoort al na 4 minuten, Ajax maakt op 2 minuten voor het einde weer gelijk. Na 120 minuten is de optelsom 2-2 en gaat Dnjepr door en ligt Ajax eraf.

U en ik zijn er aan gewend, althans zijn ermee bekend dat de uit-doelpuntenregel er is. Maar een dergelijke regel, net als alle andere regels, werkt alleen als zij gedragen en geaccepteerd en gewenst wordt door het merendeel van de normadressaten. Simpel gesteld: legt U de regel nu eens uit aan iemand die onbekend is met voetbal, of er niet van houdt. De meesten hoeven niet ver te zoeken: vrouw, vriendin, moeder, buurvrouw, zus, zusje, tante, oma, juf of vrouwelijke collega (lezeressen van deze column uitgezonderd, die zijn bijzonder goed geïnformeerd).

Nu heb ik mij het hoofd gebroken over de redenen van invoering, maar voordat ik U een inkijkje geef in mijn bescheiden ideeënwereld, een blik op wat externe bronnen.

Nu-Sport: De uitdoelpunten-regel werd bijna vijftig jaar geleden ingevoerd. Daarvóór moesten clubs bij een gelijke stand na twee duels een derde wedstrijd spelen om tot een winnaar te komen of gooide de scheidsrechter een muntstuk om te bepalen wie verder mocht.

Volgens Arsène Wenger, trainer van Arsenal, ontstond deze maatregel in de jaren zestig om aanvallende teams te bevoordelen.

Wat hier ook van zij, Nu-Sport klepelt wat met de klok, maar welluidend klinkt het niet, omdat de uit-doelpuntenregel het gelijke spel over twee wedstrijden niet voorkomt, hoogstens de kans daarop vermindert. Het is de penaltyreeks die de kogel door de kerk schiet.

Wenger gaat in hetzelfde interview, na diens uitschakeling afgelopen dinsdag op grond van uit-doelpunten door AS Monaco (1-3 verlies thuis en 2-0 winst in Monaco), vervolgens helemaal uit zijn nek kletsen. Wenger wil niet helemaal af van de uitdoelpunten-regel: misschien moeten ze pas na een verlenging dubbel tellen.

Zo stupide heb ik het zelden gegeten (ik vermoed overigens dat hij bedoelt: tijdens de verlenging), maar daar kom ik zo op terug.

Wat is het verschil tussen de heenwedstrijd en de return? Tussen uit en thuis spelen? In deze kwadratuur bevinden zich de redenen voor de uit-doelpuntenregel.

Tussen de heen- en de terugwedstrijd bevindt zich een uitslag, mogelijk een schorsing, een of meerdere blessures en een kennismaking met elkanders speelstijl. Tussen thuis en uit spelen zijn de evidente thuisvoordelen de reistijd, de bekendheid met het terrein en de eigen supporters. Dit laatste aspect is doorgaans het meest doorslaggevende: in de return, als het er ècht om gaat spannen kent de op dat moment thuisspelende club een voordeel. Dat valt nog te bezien, want welke voordelen kent de thuisspelende club in de returnwedstrijd nu echt? De eigen supporters, waar men in de regel hoog van op geeft, kunnen met striemende fluitconcerten de eigen spelers mentaal geselen, hoongelach is bijkans dodelijk voor een speler, en wat denkt U van de immense druk van het moeten scoren onder het priemende oog van de eigen aanhang? Nee, zelfs met een comfortabele 0-3 uitzege is de druk nog niet van de ketel, want één slippertje in de defensie en het tij kan keren en de meute eveneens. Maar ook een 3-0 zeperd op verplaatsing zorgt bij de aanhang op eigen bodem voor een wankel evenwicht tussen het moreel willen steunen van de thuisclub en toegeven aan het onderbuikgevoel: het finaal afbranden van de eigen spelers.

Dus van thuisvoordeel is op de reistijd na amper te spreken. De uitslag dan? 0-3 verloren, dan kun je alles-op-alles zetten in de return. De tegenpartij kan dat ook. Wat kun je eigenlijk met een uitslag? Rekenen? De ploeg die een uit-goal heeft gemaakt kan twee bussen parkeren voor het eigen doel en als een luis gaan gokken op een counter, maar deze zelfverkozen niet-voetballende oplossing kan ook tegen je keren, want je komt niet meer aan voetballen toe, zie Chelsea tegen PSG onlangs.

Blessures dan? Schorsingen? Wie weet wanneer deze optreden? Een doodschop in de heenwedstrijd kan een blessure opleveren voor een speler die in de return nog niet hersteld is. Maar dat mes snijdt aan twee kanten. Ik zie de compenserende factor niet van de uit-doelpunten. En al helemaal niet als er onverhoopt toch een verlenging moet komen, iets dat in de heenwedstrijd al nooit kan gebeuren. Wat is dan het voordeel voor de thuisclub? En dus het nadeel voor de uitspelende ploeg? De druk van het thuispubliek kan voetballers verlammen en het team op vijandige bodem inspireren.

Al met al een onzinnige regel. Afschaffen dus.