FC Utrecht staat vijftiende.
Van de achttien clubs.
De enige clubs die nog naar FC Utrecht opkijken zijn VVV, Excelsior en De Graafschap.
Niet lang geleden prutsten deze clubs nog wat aan in de eerste divisie.
Zoals de stand nu is spelen zij nacompetitie, het voorportaal van de voetbaldood.
Maar FC Utrecht moet nog tegen ze.
Dat zijn drie duels met het mes tussen de tanden.
Tanden die FC Utrecht al lang niet meer heeft.
Waar zijn ze eigenlijk gebleven?
Tegen Heerenveen werd Alje Schut nog in de voorhoede gegooid.
Alje Schut.
Godbetere.
Daar kan die jongen niets aan doen, dat doet de trainer.
Wie is de trainer?
Jan Wouters.
Ach nee.
Jan.
De eeuwige assistent.
De pillonendrager.
Tot het eind van het seizoen mag hij het proberen.
Dat heeft de directie toegezegd.
Alsof dat een geruststelling is.
En voor wie dan wel?
Voor Jan?
Dat ie nog enkele maanden voor spek en bonen mag aankloten?
Jan heeft het niet.
Jan zal het nooit krijgen.
Daar kan Jan niets aan doen.
Zo is het nu eenmaal.
Maar dat wist FC Utrecht ook al jaren.
Niets nieuws onder de zon.
Waarom dan toch met Jan door?
Omdat Erwin Koeman het snel voor gezien hield.
Die had de bui al zien hangen.
Zonder Vorm, Van Wolfswinkel, Mertens, Strootman, Silberbauer en Cornelisse houdt het op.
De directie had nog het lef om de plaatsvervangers te presenteren als toppers.
Waren het maar Joling, Froger en consorten.
Zat de Galgenwaard ook vol.
Maar na afloop hadden de mensen wèl een lach op hun gezicht.
Dat is nu alweer een tijdje geleden.
Die knotsgekke pot tegen Ajax.
Of het onterechte gelijkspel tegen PSV.
Daar moet je het van hebben dit jaar.
Voor de rest is het slecht hazen vangen.
Puntjes sprokkelen.
Een laffe counter plaatsen.
Hoewel, plààtsen klinkt alsof je iets uitvoert waar je nog een beetje goed in bent.
Laten we het maar een blinde roei naar voren noemen.
Weg is weg en dan wachten en gokken en hopen.
Een bal kan altijd nog verkeerd vallen.
De tegenstander kan altijd een blunder maken.
De scheids idem.

Maar er gloort hoop aan de horizon.
Suikeroom Frans van S. heeft ingegrepen.
Nu komt alles goed.
De ontbrekende schakel is binnen.
Marinus Dijkhuizen wordt spitsentrainer van FC Utrecht!
Wikipedia laat de volgende alleszeggende cijfers zien:

1 treffer in Schotland
12 doelpunten in de eredivisie (in 3 seizoenen)
92 goals in de eerste divisie.
En dat in 368 wedstrijden, verdeeld over 14 seizoenen.
Dat is 7,5 doelpunt per seizoen.
Zeveneneenhalf.
In de Jupiler League.
Moeten we FC Utrecht nog serieus nemen?
Zij nemen zichzelf niet eens meer serieus.