Vandaag, 30 oktober, viert de Grootste Voetballer Aller Tijden, Diego Armando Maradona, zijn 51ste verjaardag.
Feliz cumpleaños, pluisje.

Deze zin kon ik enkele jaren terug nog zonder moeite op papier zetten. Nu nog steeds hoor, begrijp me niet verkeerd, ik blijf Diego, el pibe de oro, trouw in mijn aanhang, maar de laatste jaren raken de meningen om mij heen verdeeld. Niet over zijn Grootsheid, die staat buiten kijf, maar over de tijdsaanduiding. Aller Tijden, daar hebben steeds meer liefhebbers moeite mee.

Enkele grote bewonderaars, behorend tot mijn inner circle van voetbalconnaisseurs, zijn het niet langer onbetwist met mijn uitspraak eens.
De reden is simpel: Lionel Messi.

We dachten allemaal dat er na Maradona niemand meer zou komen die ons zou doen duizelen, die als Dali het surrealisme kon schilderen, maar dan op gras, kwikzilver afscheidend van zijn linkervoet, als een ware Tinkerbell de bal betoverend.
We hadden het mis. Daar verscheen het jochie met het hondehaar. Een ponem van driehoog-achter, de uitstraling van een bos prei, ongepimpt, ongeblingt, ongebleekt waarschijnlijk, desalniettemin 169 centimeters Puur Voetbal.
Oók uit Argentinie.
Oók klein.
Oók linksbenig.
En óók onnavolgbaar.

Je kunt de prijzenkasten van beide buitenaardsen gaan vergelijken, de hoeveelheden doelpunten en assists eveneens en dan kun je concluderen dat Messi zijn Meester voorbij gaat. Gelukkig is voetbal een teamsport en is de prestatie van een speler deels af te leiden aan zijn medespelers. Arne Slot bijvoorbeeld, de nummer 10 van FC Zwolle, had mogelijk drie keer zoveel assists in zijn loopbaan af kunnen geven (en daarmee wat betere clubs kunnen hebben) als ie Fernando Torres vóór zich in de spits had. Arne heeft het moeten doen met gammele winkelwagentjes als Bert Zuurman of rommelaars van vergelijkbaar niveau. Ik bedoel maar te zeggen dat het een legbatterij doelpunten scheelt of je met Xavi en Iniesta in je rug voetbalt of dat Edwin de Graaf de eindpasses moet gaan geven.
En zo komen we op een discussie die in de jaren 80 ook al gevoerd werd: wie is er De Beste: Pele of Maradona? Oftewel, hoe kan een speler met één wereldbeker op zak (1986) béter zijn dan eentje met een hele uitzet aan bekers (1958, 1962 en 1970)? Ook hier geldt de Iniesta/De Graaf vergelijking (laten we de vergelijking zo maar blijven noemen. Voor de lezers die Iniesta wel op het netvlies  hebben, maar Edwin even niet, moge het volgende voorbeeld illustrerend zijn. De balbehandeling van Edwin de Graaf is te vergelijken met het inschenken van een kopje thee op een rijdende tractor met een vierkant en een driehoekig wiel: ongelukkig. Je geeft hem als juf een sticker voor de moeite, maar adviseert de ouders actieve euthanasie).

Diego Maradona werd met Napoli tweemaal kampioen van de Serie A in Italië (1987, 1990), toendertijd de sterkste competitie ter wereld. In 1989 won Napoli tevens de UEFA-cup. Met Argentinië won hij de wereldtitel voor Junioren in 1979 en het WK 1986 en verloor de WK-finale in 1990.

Deze lijst is niet te vergelijken met Messi. Leo speelt sinds 2005 voor de club die hem als jochie haalde, FC Barcelona. Sindsdien won hij driemaal de Champions League (2006, 2009 en 2011), werd vijfmaal kampioen in de Primera Division en won het junioren-WK in 2005 en de Copa America in 2007. Het enige dat ontbreekt is een wereldtitel. Lionel Messi is 24 jaar.

Messi speelt met Iniesta (en Xavi, dus nog zo eentje erbij), Maradona voetbalde met de uitkomst van wat geklooi op de plee op de camping in Rimini tussen mevrouw De Graaf en sigaretten smokkelende Napolitanen. Zowel bij Napoli als in het Argentijnse elftal.
Ik zie Messi niet gauw verkassen en dus maakt hij grote kans om nog meer eremetaal toe te voegen aan zijn uitpuilende kabinet vol zilverwerk. Hij voetbalt bij een club vol klasbakken, net als dat Pele in het Braziliaanse elftal werd geflankeerd door buitencategorie spelers. Ze zijn er in Brazilië nog steeds niet over uit wie er beter was, Pele of Garrincha. Ik bedoel maar. (saillant detail: Pele werd in de 2e wedstrijd van het WK 1962 al uit het toernooi geschopt. Zonder hem, maar dus mèt Garrincha, werd de Seleçao gewoon wereldkampioen.)

Deze discussie zal op een gegeven moment ook gaan losbarsten in Argentinië. Maradona of Messi. Een wereldtitel helpt zeker, dus Messi heeft nog wat doen. Tot die tijd is het wat mij betreft nog steeds gewoon Maradona.

Eigenlijk is deze discussie een beetje te vergelijken met een uitspraak van Willem van Hanegem, alweer jaren geleden. Op de vraag of Cruijff onder de categorie Toptrainers viel antwoordde Willem: met Ajax of Barça kampioen worden is niet zo moeilijk. Laat hem (Cruijff) NEC kampioen van de eredivisie maken, dan ben je een goeie trainer.
De Kromme, linksbenig en onnavolgbaar, heeft gelijk.