terug_naar_homepage
login_linkspoot
lees_ook

seizoen 15/16:
figuranten
Butterfly
keuzes
Johan Cruijff
Jetro
kijk en zicht
verwondering
cyclus
pijnbank
spelletjes
kleurloos
Realisten en romantici
Blind

WK-bitter

De eindrondes Wereldkampioenschap voetbal van 2018 en 2022 gaan naar respectievelijk Rusland en Qatar.
Afgelopen donderdag was er een heuse presentatie van de diverse landen die dongen (is dat de verleden tijd van dingen?) naar de gunsten van de FIFA om het WK 2018 te laten plaatsvinden in Spanje/Portugal, Nederland/België, Engeland en dus Rusland.
Totaal niet verrassend was de keuze voor Rusland.
Totaal wèl verrassend zijn de reacties van de diverse verliezers in deze farce.
In Engeland zijn ze zwaar over de pis en in Nederland schampert men ook flink.
Vreemd.
Of je doet mee met het spelletje, of niet.
Als je vantevoren weet, of in ieder geval een donkerbruin vermoeden hebt, dat er met doorgestoken kaarten wordt gespeeld, dan moet je wel van Mars komen om nog naief in het hele verhaal te staan.
Net doen alsof het géén reeds verkochte zaak is, zoiets.
Struisvogelpolitiek.
Ich habe es nicht gewußt.
Zo speelt mijn zoontje verstoppertje: hij doet zijn handen voor zijn ogen en denkt dan dat ik hem niet kan zien.
Zoonlief is net 4 jaar.
Hoe oud zijn we nou?

Frappant is de hoeveelheid coryfeëen die zich heeft laten lenen voor deze Commedia Dell Arte. Zelfs Cruijff heeft zich laten overhalen (om van het gezeik af te zijn, vermoed ik), maar ook Hiddink moet toch wel wat beters te doen hebben, hoewel ik hem ervan verdenk dat hij graag tegen het pluche aanschurkt en corruptie als een fait accompli in het metier beschouwt. Sterker nog, volgens Guus kun je in de dagelijkse praktijk van de topvoetballerij niet zonder al die obscure tussenpersonen, smeergelden en mooipraterij. Guus en geld gaan goed samen. En Ruud Gullit, ach, die prostitueert zichzelf graag voor wat 7 sterren hotel tickets, exclusieve reisjes en overal eigenlijk een beetje de Ruud Gullit, ex-wereldvoetballer, uithangen. Ruud is een glitterati, dus die is met dit soort zaken wel de juiste man op de juiste plaats.
Onze kersverse premier Rutte moest zich ook voor het karretje laten spannen, om mee te doen namens het volk der Nederlanden. Dat is punten scoren op diplomatiek niveau, al weet hij wel beter. Play ball, een gevleugelde term uit politiek/zakelijk Amerika, en dat doe je dan als volksvertegenwoordiger. Dat je willens en wetens je gaat inlikken bij een despoot van het zuiverste water, een engerd die de voetbalsport verkoopt (aan de hoogst biedende) alsof het zijn Persoonlijke Speeltje is, dat is toch andere koek. Er is namelijk ook een categorie inwoners van dit land die graag ziet dat we niet meedoen met dit soort zwendel.

Iedereen die aan deze schijnvertoning heeft meegedaan moet zich na afloop toch eens achter de oren krabben. Waarom heb ik mijzelf een rad voor ogen gedraaid? Waarom heb ik tòch de zolen van Sepp Blatter gelikt? In de kont gekropen, een bruine arm gehaald, gelachen om niet-grappige opmerkingen, kortom: alles gedaan waarvan je hoopt dat je kinderen dit nooit zullen doen.
Vrijwillig.
Of zitten we allemaal aan touwtjes vast?
Is Sepp Blatter de puppetmaster?
Hebben wij, het voetbalvulgus, het maar makkelijk en hoeven wij dat soort Grote Beslissingen niet te nemen?
Toch zeg ik: òf niet meedoen, òf niet janken als je verliest.

Men zal toch niet ècht gedacht hebben dat ze stiekem nog een kans hadden?

 

copyright by © judge