terug_naar_homepage
login_linkspoot
lees_ook

seizoen 15/16:
figuranten
Butterfly
keuzes
Johan Cruijff
Jetro
kijk en zicht
verwondering
cyclus
pijnbank
spelletjes
kleurloos
Realisten en romantici
Blind

Olympisch Qatar

Trainer worden van de Olympische ploeg van Qatar, dat is een schimpscheut die je als voorbeeld aanhaalde om aan te geven dat er op een debiel niveau werd geacteerd. Dan moest je voetballen tegen Bal op Dak 36, Klokkentorens Boys 17, dat werk. Bal met een belletje, de dozen nog om de schoenen, inteeltscheidsrechter, de koeien van het veld jagen, allerhande folklore om de absolute onderkant van de voetballerij te duiden. Dit is tegenwoordig ook het niveau waarop Co Adriaanse zich voortbeweegt. Vervelend voor Co, maar vergelijkbaar met de Nederlandse trainers die werkzaam zijn in de jungle van Kongo, een eiland vol amateurs in de Cariben of met koppensnellers in de Pacific. Het enige verschil? Geld. Het salaris dat Adriaanse maandelijks bijgeschreven krijgt op zijn Zwitserse bankrekening is in harde valuta, maar met name de hoeveelheid is extreem hoger.
Geld dus. Co verkoopt zijn ziel aan Mammon. Hij wil veel geld zien voor zijn trainerskwaliteiten. Hij is immers Co Adriaanse, de man die een boete van een miljoen euro moest betalen voor zijn contractbreuk met FC Porto. In de VI loopt Co na te huilen over deze boete, maar vergeet het feit dat hij dit bedrag dus wel heeft kunnen ophoesten. Een dergelijke boete betekent voor de meesten onder ons een enkeltje spoorwegovergang, een touw in het trapgat of een tuinslang om de uitlaat en inhaleren maar. Co tikt af en rijdt in zijn hagelnieuwe Porsche naar zijn optrekje in Egmond aan Zee om uit te waaien. Zelfde boete, groot verschil.
Hoe werkt het denkraam van Adriaanse? Hij laat zich graag voorstaan op zijn voetbalinzicht, hij heeft inderdaad ploegen goed en succesvol laten voetballen en hij schroomt niet om zichzelf met Van Gaal als de Enige Twee Trainers met Totaalinzicht te afficheren. Sinds het voortijdige ontslag van Co bij Ajax is hij een verbeten strijd om erkenning van zijn kwaliteiten gaan voeren. Kreeg hij net de lauweren voor zijn uitstekende werk met Willem II en AZ, in de vorm van hoofdtrainer bij Ajax, leek hij Op Weg naar de Absolute Top in het metier, wordt hij afgeserveerd wegens zijn (toen reëele, maar totaal ongewenste) opmerking dat Ajax voor de eerste vijf plaatsen ging. Er knakte iets, hoewel hij met FC Porto toch weer zicht op een vitale doorstart kreeg. Een Portugese landstitel en nationale beker verder koos hij opeens voor de olieroebels van Metallurg Donetsk. Geld werd de enige drijfveer van de man die aanvallend voetbal in successen omtoverde. Nog geen half jaar later bleek Al-Sadd uit Qatar het volgende hoofdstuk in zijn trainersloopbaan. Weer een half jaar later werd hij voortijdig ontslagen en weer een half jaar later ging hij bij Red Bull Salzburg aan de slag, waarmee hij dat seizoen kampioen van Oostenrijk werd.
Metallurg Donetsk, Al-Sadd, Red Bull Salzburg en nu het Olympisch elftal van Qatar: meer een rijtje waar de naam van Arie Haan achter zou kunnen staan, hoewel Arie Bombarie eigenlijk een veel indrukwekkender palmarès heeft (FC Antwerp, Anderlecht, Standard Luik, Stuttgart, FC Nürnberg, PAOK Saloniki, Feyenoord, Austria Wien en bondcoach van China en Albanië). Co gaat ordinair voor de centen en daar is niets mis mee. Alleen stroken zijn keuzes niet met zijn ego. Hij wil èn veel geld verdienen èn de credits van de trainerselite. Dat gaat op deze manier niet samen. Elke nog onbeduidender schatgraafklus ondermijnt zijn marktwaarde. Was hij eerst nog Adriaanse van AZ en Ajax, nu is hij Co van Red Bull en Qatar.
Wie neemt Co nog serieus?
Co zichzelf in ieder geval niet meer.
Jammer.

copyright by © judge