terug_naar_homepage
login_linkspoot
lees_ook

seizoen 15/16:
figuranten
Butterfly
keuzes
Johan Cruijff
Jetro
kijk en zicht
verwondering
cyclus
pijnbank
spelletjes
kleurloos
Realisten en romantici
Blind

gedwongen huwelijk

Technisch directeuren en trainers, het blijkt door de jaren heen toch altijd weer een gedwongen huwelijk. Er zijn twee partijen die allebei de zeggenschap willen hebben over de boedel en hoe deze te bestieren en daar dus niet uit kunnen komen. De taakverdeling vooraf is altijd helder: de TD voor de lange termijn en de trainer voor de wekelijkse resultaten. Klinkt leuk, staat op papier ook heel mooi en dan komt de praktijk. De TD heeft veelal zelf een trainersachtergrond en weet dus heel goed hoe het moet. Daar begint dan ook meteen de net aan de wilgen gehangen voetbalschoen te wringen: de TD weet het eigenlijk wel iets beter hoe het moet. De trainer wordt alleen maar gedekt door de stand op de ranglijst. Beantwoordt de positie niet aan het verwachtingspatroon van club en aanhang, dan zijn de stoelpoten van de trainer niet langer heilig. En komt het volk in opstand, opgehitst door guerillageile media, dan voelt de TD zich genoodzaakt, uit clubbelang uiteraard, om in te grijpen. De finale dolkstoot, in de rug, wordt door de TD uitgevoerd. Natuurlijk achter de coulissen, waar niemand het ziet, maar daarom niet minder evident.
Eigenlijk is het frappant dat trainers überhaupt nog willen werken in een omgeving waar dergelijke gifmengers de tafel dekken. Ik vraag me ook af hoe dit soort zaken op een schip verdeeld zijn. Kan de kapitein (lees: TD) zelf ook de boot besturen, of is alleen de stuurman (lees: trainer) hiertoe gekwalificeerd? De kapitein bepaalt de koers, maar door woelige baren laveert de stuurman, hij alleen beheerst het samenspel tussen mechaniek en elementen. En onder wiens verantwoording valt een lekke boot? En een houtvlot waarmee men de oceaan denkt over te kunnen steken?
Wie is de baas?

Bij FC Utrecht begeeft trainer Ton du Chatinier zich in nieuwe wateren. De reder van de maatschappij, Frans van Seumeren, heeft heel wat noten op zijn zang. Wie betaalt, bepaalt is een aloud adagium en dat laat de eigenaar duidelijk merken. Het willen binnenhalen van de uiterst succesvolle oudtrainer Foeke Booij als nieuwe TD moet helemaal een nagel aan de doodskist van de Chat zijn. Elke thuiswedstrijd het komende seizoen zitten Frans en Foeke gebroederlijk naast elkaar in de ereloge, kijkend naar geboden spektakel in de Galgenwaard. Na het laatste fluitsignaal kijkt Ton steels omhoog. Hij ziet het gesmoes tussen de scepterzwaaiers en wacht op het Romeinse signaal: duimen omhoog. Dat betekent weer twee weken uitstel.
Het is wachten op de duimen naar beneden.
Dan kan Ton gaan en komt Foeke.
De Chat maakt zijn ambtstermijn niet vol.
Ik voel het aan mijn water.

copyright by © judge