terug_naar_homepage
login_linkspoot
lees_ook

seizoen 15/16:
figuranten
Butterfly
keuzes
Johan Cruijff
Jetro
kijk en zicht
verwondering
cyclus
pijnbank
spelletjes
kleurloos
Realisten en romantici
Blind

Leon Vlemmings

Leon Vlemmings mag het seizoen als hoofdtrainer van Feyenoord afmaken, althans zoiets wordt in de media gesuggereerd. Na vier wedstrijden onder Vlemmings (waaronder de bekeruitschakeling door SC Heerenveen) heeft de Rotterdamse grootmacht de crisis duidelijk nog niet bezworen, want er werd nog maar één enkel puntje behaald.
Feyenoord bivakkeert samen met stadgenoot Sparta op de gedeeld 12e plaats, met ieder 20 punten. Voor het kleine Sparta een prima positie, voor de grote stadsrivaal een aanfluiting. Feyenoord staat dertig (!) punten achter op koploper AZ en slechts 8 punten vóór op hekkesluiter Volendam. Gertjan Verbeek moest weg, want hij bleek geen klik (dé nieuwe term voor dit seizoen) te hebben met de spelersgroep en de prestaties waren navenant. Dan hoop je als aanhanger van Feyenoord dat het bekende lek boven is, het zand uit de raderen verwijderd en men met frisse moed de uitdaging aangaat. Helemaal nadat de spelers hadden aangegeven zich volledig achter de nieuwe tijdelijk hoofdtrainer Vlemmings te scharen. Hij begreep hun lijden onder Verbeek, hij was dé man voor hen. De harde cijfers spreken anders: onder Verbeek werden in 17 wedstrijden 19 punten vergaard. Een beroerd moyenne, het kostte hem zijn baan, maar de voorlopige cijfers die Vlemmings kan overleggen zijn om te janken: 1 punt uit 3 wedstrijden. Hij heeft dus nog 14 potten om 18 punten binnen te sprokkelen om het twijfelachtige gemiddelde van Verbeek te evenaren. Dat is bijna 1,5 punt per wedstrijd, of naar voetbal vertaald: per 2 wedstrijden eentje winnen. Als je het programma bekijkt zie je dat niet direct gebeuren, aan de andere kant moet Feyenoord van iedereen kunnen winnen, dus waarom niet?
Daar kom je bij het gevoel. Het gevoel dat Leon vlemmings verbaal en non-verbaal afgeeft. Ik ken de beste man niet, volgens mij was hij voedingsdeskundige bij Feyenoord of in ieder geval iemand die veel met de laptop in de weer was. Hij zal ook wel op het trainingsveld hebben gestaan, maar als de spelers al niet wilden luisteren naar Verbeek, dan gaat de stem van een assistent al snel verloren in de wind. Je hoeft niet ècht te doen wat een assistent zegt, dat is toch in het algemeen het gevoelen bij adviezen van assistenten. De beste man heet ook geen Wim Jansen en heeft hoegenaamd geen reputatie in de voetballerij met wiens tips je als ex-topschutter van Bayern München wat mee zou kunnen, laat staan wìllen. Op mij maakt hij de indruk van een weekdier. Hij wil respect maar hij krijgt het niet. Hij had ergens stiekem gehoopt dat de malaise allemaal op het conto van Verbeek geschreven kon worden en hij nu, met een ongetwijfeld lankmoediger aanpak, de ploeg weer aan het voetballen zou krijgen. De door hem ontwikkelde filosofie Voetbalcoaching, gebaseerd op de hypothese dat spelers moeten leren om zelf keuzes te maken, brengt hij nu ongetwijfeld in de praktijk, maar als iets deze jaargang is gebleken binnen de selectie van Feyenoord is dat zij zelf geen keuzes kunnen maken. Er wordt te stom voor woorden verdedigt, met Kevin Hofland als Opperprutser aan het hoofd, geflankeerd door excuus(voor een)keeper en enge windvaan pur sang Henk Timmer.

De selectie heeft haar keuzemoment gehad. Net als met een referendum pakken zulke keuzes zelden goed uit, omdat er voor de kiezers slechts één belang de doorslag geeft: het eigenbelang.
Bij Feyenoord wilden de spelers niet zo hard (?) trainen en besloten om de trainer te laten vallen. Ze oogsten nu wat ze zaaien: slapte, ruggegraatloos geroomsoes. En de filosofie van Vlemmings sluit zich naadloos hierbij aan.
Soms krijgt een groep de leiding die zij verdient.
Dan mag Vlemmings het seizoen afmaken.
Met een gemiddeld puntenaantal van 1 op 3 moet het nèt lukken om Volendam vóór te blijven.

copyright by © judge