terug_naar_homepage
login_linkspoot
lees_ook

seizoen 15/16:
figuranten
Butterfly
keuzes
Johan Cruijff
Jetro
kijk en zicht
verwondering
cyclus
pijnbank
spelletjes
kleurloos
Realisten en romantici
Blind

afdankertje

Als ik Ajacied geweest zou zijn was ik nu een dikke 260 euro armer geweest. En een illusie armer. De illusie dat Ajax een zak geeft om haar supporters.

Het eigen toernooi is doorgaans voor iedere fanatieke supporter de opening van het nieuwe seizoen. Als je er tenminste eentje hebt. Feyenoord trapte vorige week af in eigen Kuip, op vrijdag 8 augustus deed Ajax hetzelfde in de ArenA. De tegenstanders waren gerenommeerd: eerst Arsenal en op zaterdag de afsluiter, uitsmijter zo U wilt, tegen Inter Milan. Een feest voor iedere fan, want het bood de gelegenheid om de aankopen aan het werk te zien tegen de Europese top. En dat is waar Ajax zich graag aan schurkt.
De Vrijdageditie op de televisie bekeken, maar op zaterdag gingen we toch Ajax live aan het werk zien in Amsterdam.

Vier kaartjes Ajax - Inter a 35 euro p.p. maakt 140 euro.
Vier treinkaartjes Driebergen - Bijlmer Arena maakt 68 euro.
Vier maaltijden Mac Donalds 30 euro.
Een Arenakaart om zowel voorafgaand als tijdens de rust van de wedstrijd wat versnaperingen te kopen voor mijzelf en mijn gezin: 25 euro.

Zoals het een echte Ajacied betaamt had ik die zaterdagmiddag nog even de film Nummer 14 van Maarten de Vos tevoorschijn gehaald, om mijzelf en mijn kroost wat nostalgisch beeldmateriaal voor te schotelen. Johan Cruijff wordt hierin in slow-motion gevolgd tijdens zijn Europese hoogtepunt: de EC I finale van Ajax tegen Inter Milan. Twee doelpunten van Jopie beslissen het Europese toptreffen: 2-0. Ik vertel mijn kinderen over toen, maar ook over nu. Cruijff is ingewisseld voor Huntelaar, Gabri in de voetsporen van Neeskens, Suarez als Johnnie Rep, Oleguer als Barry Hulshoff. Uiteraard laat ik niet onverlet dat die illustere voorgangers veel beter waren dan de hedendaagse Ajacieden, maar dat mag de pret niet drukken. Ik ga met mijn grut naar Ajax. Toen was toen, nu is nu.

De line-up van Inter is even indrukwekkend. Aan het hoofd de kersverse trainer Jose Mourinho. Oude rot in het Italiaanse voetbalvak is Javier Zanetti,  op een dag na 35 jaar en nog geen sleet te ontdekken. Op doel Toldo, de man die Oranje tijdens Euro 2000 van een finaleplaats afhield. Rechtsback hebben ze een knakker die luistert naar de bijnaam Tyson. Deze Rivas is even breed als lang, inclusief beulskop, aan de romp geklonken middels een stierennek. Burdisso, Cambiasso (ex-Real Madrid), Stankovic, maar ook Adriano, Ibrahimovic en de oude vos Figo. Deze topspelers hebben de dag ervoor gelijk gespeeld tegen Sevilla (0-0), en maken zich op om de toernooi-sluiter van het Amsterdam Tournament op gepaste wijze te fêteren. We gaan er eens goed voor zitten, voorpret is soms nog wel leuker dan het moment zelf. Ik weet het, ik heb mijn gezin de gehele dag al bestookt met feitjes en weetjes over de deelnemers aan deze geweldige affiche. Ik zit te glimmen, in afwachting van Ajax-Inter.

De spelers betreden het veld, nadat Sevilla een gelijkspel tegen een piepjong Arsenal heeft behaald. ik wijs mijn kinderen Mourinho aan, ijsberend, cool-as-a-cucumber, de Special One himself. Ik ken bijna alle spelers van Inter. Logisch, jarenlang Champions League verslaafd sla ik geen dinsdag en woensdag over. Alle poulewedstrijden worden bekeken, ik ken mijn pappenheimers inmiddels. Hier loopt Grootkapitaal warm, wij geven onze ogen goed de kost.
En wij niet alleen, met ons 45.000 andere Ajacieden.

Mijn oog (en dus niet alleen de mijne) valt op de warmdraaiende Ajaxspelers. Ik zie Stekelenburg op doel, ik zie die nieuwe aankoop van het Argentijnse Banfield, Cvitanich. Die waren er gisteren ook bij, toen Ajax tegen Arsenal een 2-0 voorsprong uiteindelijk zag verdampen door drie treffers van de Londense grootmacht. Ik kijk verder en zie ... Rommedahl.
Rommedahl? Die hoefde toch niet meer op speeltijd te rekenen? Waarom staat hij erin? Wie is er dan geblesseerd geraakt?
Ik zie Leonardo. Leonardo? Dat was toch hetzelfde liedje? Waarom staat hij nu op het veld?
Ik zie Ogararu, ik zie Siem de Jong, ik zie ... ik zie spelers die ik helemaal niet ken! Mijn kinderen zijn even scherp, zelfs mijn vrouw (geen fanaat, maar gaat mee met het familie-uitje) stelt vragen waarop ik het antwoord schuldig moet blijven!

Wie zijn die spelers?!?!

Ik blijf het antwoord min of meer schuldig. Die ene donkere, nee die zonder rastahaar, dat is volgens mij Donald, die speelde een keer een vage pot voor Ajax tegen Werder Bremen, toen Ten Cate dacht dat spelen zonder Huntelaar een tactische vondst was. Die Donald stond er toen in, brak geen potten en sindsdien heb ik hem niet meer gezien. En de rest, ik ken ze gewoonweg niet.

Het blijkt geen tactische vondst van Van Basten. Vlak voor de aftrap komen niet opeens de bekende en nieuwe namen het veld op. Geen Huntelaar, Suarez, Sulejmani, Aissati, Gabri, Oleguer, Silva, maar Slijngard, Martina, Van der Wiel, Alderweireld, Donald, Rommedahl, Leonardo, Ogararu, Cvitanich en Stekelenburg. Ik voel mijn portemonnee branden. Tweehonderzestig euro lichter om te kijken naar spelers die Ajax 1 nooit en te nimmer (meer) zullen halen! Ik schaam mij kapot voor mijn gezin. Ik schaam mij kapot voor Mourinho. Hij heeft het fatsoen om zijn duurbetaalde vedetten op te stellen om het toernooi het cachet te geven dat het wenst. Inter komt op bezoek, U krijgt Inter te zien! Grandeur, panache, stijl zo U wilt.
En wat doet Ajax?
Anders gezegd: wat doet Van Basten?
Hij stelt doodleuk veredelde amateurs en has-beens op!
Het waarom wordt voor de televisie uitgelegd. Zijn spelers kunnen geen twee wedstrijden in twee dagen spelen, dan wordt het risico op blessures te groot.
Wat?!?
Hij was niet verantwoordelijk voor de planning van dit toernooi (alsof het een toernooi om de Katwijkse viscup betrof!) en zijn spelers hadden de hele week hard getraind, dus het was niet verantwoord om ze op stellen. Aldus Van Basten.
Ik zie Javier Zanetti, 35 jaar oud, gisteren de volle 90 minuten gespeeld en nu in de basis alsof er niets aan de hand is. Er is ook niets aan de hand! Inter is vol mededogen en laat het bij een 1-0 winst. De Italiaanse top verlaagt zich niet om van deze farce van een wedstrijd nog iets te maken. Ajax is te zielig voor woorden. Bij een eenvoudig boe van Figo schiet men pardoes de bal tot corner. Hij besluit dit zelfs niet meer te doen, zo pathetisch is dit schouwspel. Het fluitconcert is niet van de lucht. Terecht. Nog nooit zijn Ajaxsupporters zo geschoffeerd als op hun eigen toernooi. 45.000 mensen hebben zwaar geld betaald en krijgen letterlijk een kat in de zak voorgeschoteld.

Van Basten heeft blijkbaar schijt aan de supporters en doet doodleuk wat hij wil, hij stelt Ajax 2 op.
Afdankertjes.
Zo voelt de Ajaxsupporter zich na zaterdagavond 9 augustus ook.
Een afdankertje.
Gelukkig ben ik geen Ajacied en anders was ik het niet meer.
In ieder geval niet onder Van Basten.
Waar heb ik dat meer gehoord?

copyright by © judge