Het was geen ongeluk.
Roy Makaay was stellig in zijn gekozen woorden. Hij sprak na afloop van AZ-Feyenoord voor de camera over de charge van Kemy Agustien op zijn rechterenkel. De beelden waren duidelijk, de slow-motion liet geen ruimte voor twijfel. Agustien sprong op om een botsing met een medespeler te voorkomen, zag Makaay er tussendoor glippen met de bal en besloot om het landen van zijn ene been wat te versnellen. Gestrekt met zijn hele gewicht plantte hij geniepig zijn noppen in het standbeen van de spits. Gevolg: de enkelbanden van Makaay naar de gallemiezen.

Vijf dagen later, in het praatje voorafgaand aan de wedstrijd tussen FC Groningen en SC Heerenveen, verklaart voetbalkenner Johan Derksen met een stalen gezicht dat de overtreding van Agustien absoluut een ongeluk was.
Johan Derksen, een begenadigde televisiepersoonlijkheid, was in zijn actieve voetballoopbaan een technisch beperkte, nietsontziende verdediger. Een schopper pur sang, die laatstelijk nog in zijn column in Voetbal International toegaf dat hij zijn toenmalige idool, DOS-vedette Tonny van der Linden, in een rechtstreeks duel had geïntimideerd, uitgescholden voor ouwe lul, getackeld op zijn achillespezen en met gestrekt been bestreden.
Deze ervaringsdeskundige in het vak van voetbalslager hoort als geen ander het verschil te weten tussen een ongeluk en een bewussie. Welke adverteerder Derksen in het babbeltje over de blessure van Makaay wilde dekken laat zich raden, uit Rotterdamse hoek kwam deze in elk geval niet.

Ook ik heb de kerven van voetbalmisdrijven in mijn noppen staan, ik weet waar ik over praat. Juist daarom kan ik het volgende neerschrijven: in het betaald voetbal gebeuren geen ongelukken.
Uiteraard heb ik het niet over uitglijden of met de koppen tegen elkaar, maar over de rest. Alle ellebogen, gestrekte benen, slidings en schotblokkers hebben een bewust genomen risico in zich dat er een tegenstander geraakt wordt.
Hij was te laat, hoor je heel vaak als commentaar. Klopt, maar waar het zelden over gaat is dat de overtreder met zijn verlate actie echt wel weet welk risico hij neemt. Elke voetballer heeft een inwendige klok die hem in een split second vertelt of hij de bal nog zal raken. Tegelijkertijd met deze klok wordt een kansberekening gemaakt. Deze berekening geeft de percentages weer of de bal dan wel de man zal worden gespeeld. Op basis van die percentages heeft de dader een keuze: wel of geen duel aangaan.
Waar de heren commentatoren, de meest storende factoren in het geheel, telkens weer de plank dusdanig mis slaan dat je ernstig moet twijfelen aan hun waarnemingsvermogen, is het verschil tussen ongeluk en bewust genomen risico. Bij een ongeluk (een botsing tussen twee spelers die allebei naar een hoge bal kijken) is het aspect verwijtbaarheid (schuld) niet aanwezig. Bij een tackle op de bal die (naar enkele seconden later blijkt) te laat wordt ingezet is er sprake van een bewust genomen risico. De speler in kwestie 1) weet dat een tackle die de ledematen van een tegenstander raakt tot een blessure of letsel kan leiden en 2) weet dat zijn tackle geen 100 procent kans van slagen heeft. We spreken schande van de tackle van Bouaouzan op Niels Kokmeijer, maar dergelijke beenblokkers worden iedere week weer ingezet. De afloop is in het grootste gedeelte van de gevallen niet dramatisch, maar daarom zijn ze er nog wel. En bewust. Wellicht niet met de intentie om iemands been te breken, maar het risico wordt wel genomen.

Wat vergeten wordt is dat de heren profvoetballers de academici in hun beroepsgroep zijn. Geen klungelaars op VMBO, zittenblijvers op de HAVO, zelfs geen HBO (dat is de Jupiler league), maar de universitair geschoold. Dit zijn de jongens die zich doctorandus in de voetballerij mogen noemen. Vakmensen, full-time bezig met het verbeteren van hun eigen kennis en kunde. Die gasten weten alles van sprintsnelheid, het glijvermogen van een grasmat, spierkracht, coördinatie, timing, ondergrond, wind, balsnelheid, noem maar een voetbalfacet op.
En dan zou Kemy Agustien niet weten hoe hij moet landen zonder Roy Makaay te raken?

Zwak, Johan, jij zou beter moeten weten.