De integriteit van Van Basten is openlijk in twijfel getrokken door de spits van Real Madrid, Ruud van Nistelrooy.
Dat is niet best.
Voor Marco van Basten althans.
Voor ons, het publiek aan de zijlijn, is het de bevestiging van wat al langer wordt gesuggereerd: Van Basten laat zich niet alleen leiden door voetbalkwaliteiten.

Van Nistelrooy heeft met zijn uitlatingen het blazoen van San Marco besmeurd. Marco pretendeert de integere redder van het vaderlandse voetbal te zijn, door belerend het sterrengedrag (Kluivert) aan de kaak te stellen, transferkeuzes van spelers te bekritiseren (het lijkt dat Van Basten wil dat spelers hun transfers in het licht van Oranje moeten bezien, willen zij in aanmerking blijven komen voor het Nederlands Elftal: zie Davids en Kromkamp), en nederigheid af te dwingen (Seedorf, Van Bommel, Van Nistelrooy, Makaay), maar de afgelopen twee jaar is er geen voetballende vooruitgang geboekt.
Vreemd.
Geen voetballende vooruitgang, Van Basten selecteert toch op voetbalkwaliteiten?

Van Basten lijkt te hebben gegokt op rust, reinheid en regelmaat de gouden stelregels in de opvoeding van kinderen. Geen columns van spelers in de krant, geen oproerkraaiers binnen de groep, en allemaal gedwee luisteren naar de lessen van de Meester (de Zoon van de Meester dan). Hij opteert voor homogeniteit in een land waar onrust wordt gestóókt als de vijver er rimpelloos bij ligt. Maar in zijn blinde selectieve woede heeft hij een machtsvacu¨m gecreërd binnen de spelersgroep. Een spelersgroep heeft onruststokers nodig om kwade gedachten te ventileren, om twijfels aan bod te laten komen, om tegenwicht aan het technische beleid te geven. Zelfs Edwin van der Sar liet ruimte voor twijfel over het afvallen van Van Nistelrooy en Van Bommel.
Van der Sar!
Een keeper!
Een doelman die het voor een speler moet opnemen.
How low can you go.

Nog even over het selectie-aspect voetbalkwaliteiten. In mijn optiek zijn kwaliteiten zaken die je bezit, die in jouw Zijn vertegenwoordigd zijn. Een genetische aanwezigheid. Anders gezegd, als ik een bal over veertig meter met een buitenkantje links kan passen, of bij balverlies altijd goed sta, of een afvallende bal weet in te schatten, dan zijn dat kwaliteiten die ik heb, onafhankelijk van de club of het elftal waarin ik speel. Het is heel goed mogelijk dat mijn kwaliteiten bij Barça beter tot hun recht komen, of juist bij Feyenoord, maar mijn kwaliteiten zijn niet anders of ik bij de één speel of bij de ander. Sterker nog, mijn kwaliteiten blijven bij het lokale Dalto 3 in Driebergen nog steeds mijn kwaliteiten.
Hoe is het dan mogelijk dat de terugkeer van Marc van Bommel in de selectie van Oranje wordt begeleid met wat gezwam over zijn voetbalkwaliteiten? Volgens Cruijff zou Van Bommel bij Barcelona niet aan de bak komen omdat hij tekort kwam op techniek in de kleine ruimte.
Prima.
Van Bommel heeft dus geen kwaliteiten voor de kleine ruimte.
Geen punt.
Bij Bayern München spelen ze een spel dat meer gebruik zal maken van de voetbalkwaliteiten van Van Bommel.
Heel slim van Felix Magath.
Eigenlijk een beetje dom van Rijkaard dus, althans als hij de visie deelt van Cruijff. (Lijkt me aardig om eens te vragen aan Rijkaard). Maar dit terzijde.
Van Basten selecteert Van Bommel nu weer wel, na een maandje voetbal in de Bundesliga. Spelers moeten opvàllend gaan spelen, gaf hij als reden voor de eerdere absentie van Van Bommel en Van Nistelrooy. Van Bommel is dus blijkbaar opvallend gaan spelen, maar dat heeft niets te maken met voetbalkwaliteiten, maar veel meer met het elftal om hem heen. Die kwaliteiten had Marc al. Of niet. Dus selecteer je hem wel of niet. Op basis van de aan- of afwezigheid van voetbalkwaliteiten die je voor Oranje nodig denkt te hebben.

Van Basten zal het Nederlandse volk gewoon moeten uitleggen wat hij verstaat onder voetbalkwaliteiten en wat hij daarmee wil. Dat is volgens mij helemaal niet zo moeilijk. Tsja, het kost even wat meer tijd, maar dan voorkom je een hoop speculatie wat je uiteindelijk de kop kan kosten.
Of is uitleggen typisch schoolmeesterachtig gedrag? En niet cool genoeg voor een ex-topspeler?
Ik moet toch weer denken aan dat paard en ruiter verhaal van Co Adriaanse.