terug_naar_homepage
login_linkspoot
lees_ook

seizoen 15/16:
figuranten
Butterfly
keuzes
Johan Cruijff
Jetro
kijk en zicht
verwondering
cyclus
pijnbank
spelletjes
kleurloos
Realisten en romantici
Blind

duwtje

Alle dezelfde overtredingen zijn gelijk, maar sommige zijn meer gelijk dan anderen. Deze verbastering van de beroemde zin uit George Orwell’s boek Animal Farm doet zijn opgeld in het hedendaagse voetbal. Het lijkt logisch, alle dezelfde overtredingen zijn gelijk, dus een duw is een duw en een schop is een schop. Uiteraard zijn er gradaties, maar die worden allen afgerekend met de vrije trap, en dan kunnen verzwarende omstandigheden tot een extra straf leiden, namelijk een gele of zelfs een rode kaart. En in het geval dat de overtreding binnen het strafschopgebied plaatsvindt, een strafschop.
Niet dus.
Scheidsrechter Pieter Vink floot PSV-Feyenoord en onthield Feyenoord een zuiver doelpunt. Feyenoord verloor de wedstrijd met 2-1. Vink verklaarde na afloop dat hij het doelpunt annuleerde vanwege duwen van de Feyenoorder Kolkka jegens PSV-er Salcido. Dat Gomes struikelde over de benen van zijn eigen verdediger en vervolgens de bal niet kon onderscheppen deed volgens Vink niet terzake, dat was immers niet de reden waarom hij affloot.
Of Vink liegt dat hij barst (en dat is niet best), of hij bestraft een ongemak dat tijdens iedere willekeurige wedstrijd op welk niveau dan ook bij hoekschoppen en vrije trappen rond de zestien schering en inslag is: duwen. Van mij mag iedere duw bestraft worden, volgens mij is het een kwalijke vorm van compensatie van verkeerd opgesteld staan of slechte timing, maar zolang men lijfelijk contact, inclusief het gebruik van de armen, onbestraft laat, dan wordt duwen in het eigen strafschopgebied gedoogd.
En daar volgt het tweede deel van mijn openingszin: maar sommige zijn meer gelijk dan anderen .
De verdedigers mogen duwen dat het een lieve lust is, maar een aanvaller die te lang wijst naar een tegenstander wordt onherroepelijk terug gefloten. U ziet de glijdende schaal? Waarom krijgen verdedigers een vrijbrief voor enkele voetbalzonden, zodra zij hun eigen territorium verdedigen, terwijl aanvallers, die lang hebben moeten zwoegen om zo diep in het vijandelijke gebied binnen te kunnen dringen, vogelvrij worden verklaard? Waarom is de ene duw de andere niet? Waarom keurt een scheidsrechter liever een doelpunt af dan een doelpunt goed? Wat is er mis met de beleving van het voetbalspel? Wat is nu de doelstelling van de heren arbiters? Laten we ervoor zorgen dat alleen de doelpunten worden geteld die volledig zijn goedgekeurd door de Bond van Nederlandse Huisvrouwen? Een aanvaller moet roomser zijn dan de paus, terwijl een verdediger compleet los mag zijn van zijn Schepper? Aan welk doelpunt uit een standaardsituatie hangt geen luchtje?

Pieter Vink heeft het voetbal een hele slechte dienst bewezen door slecht te liegen over wat hem tot zijn beslissing dreef. Inderdaad, slecht liegen. Hij heeft met zijn leugen een onwelriekend precedent geschapen: duwen in het strafschopgebied leidt onherroepelijk tot bestraffing van de aanvaller.
Ach ja, we zouden als kijker eens wat meer doelpunten voorgeschoteld krijgen, doelpunten met een luchtje. In ieder geval werden er dan nog doelpunten gemààkt.

Beslissingen zoals die van Pieter Vink zijn de dood voor het voetbal.
Is een van de bijnamen van een scheidsrechter niet kraai? Dat verklaart een hoop.

copyright by © judge