terug_naar_homepage
login_linkspoot
lees_ook

seizoen 15/16:
figuranten
Butterfly
keuzes
Johan Cruijff
Jetro
kijk en zicht
verwondering
cyclus
pijnbank
spelletjes
kleurloos
Realisten en romantici
Blind

WK 2006 (epiloog)

Het WK 2006 is in ieder geval geëindigd met een enorme knal: de kopstoot van Zidane. Het geeft nog wat stof tot een nababbel, want over de rest van de wedstrijden ben je snel uitgepraat. Het vertoonde spel was doorgaans mager, heel mager. Dit wereldkampioenschap voetbal blonk weer eens uit in zakelijkheid, waardoor het spel zelden in de wedstrijd werd toegelaten. Afbrekers werden genomineerd tot Speler van het Toernooi. Fabio Cannavaro verdedigde uitstekend, maar hoeveel voetballiefhebbers veren op als de meedogenloze verdediger weer eens een filerende tackle heeft ingezet? Zoonlief, nog niet naar het toilet, want Cannavaro kan elk ogenblik aan de bal komen! Ik zie het niet voor me.
De Sterren, de Virtuozen die ons 31 dagen zelfverkozen ballingschap voor de buis of het stadion tot een magische ervaring zouden maken lieten het allemaal afweten. Allemaal. Ronaldinho, noem maar op, niet gezien. Ingekapseld door systemen en tactieken, door opdrachten en looplijnen, het spel werd vervangen door ernst. En voor wie dit wat te zwaar beredeneerd over komt, heeft u Ronaldinho zien lachen?
Over ernst gesproken.

Ik duik in mijn geheugen en probeer mijn netvlies te voeden met doelpunten. Ik zie schoten van afstand, ik zie corners, ik zie vrije trappen. De enige spitsengoals komen van de voet of het hoofd van Miroslav Klose. Heeft de rest van de duurst betaalde targetmen dan niet meegedaan? Jawel, maar een simpel voorbeeld spreekt wellicht boekdelen. Nederland scoorde drie doelpunten: (1)een counter van Robben, (2)een vrije trap van Van Persie en (daar is ie!) (3)een uitgespeeld doelpunt van Van Nistelrooy. Een op de drie dus.
Twee van de drie dus niet.
Wij hebben ons druk gemaakt of Huntelaar mee moest naar het WK, of misschien toch niet geopteerd moest worden voor Makaay, en we lieten zonder problemen Hasselbaink thuis. Ook aan Bergkamp is nooit gevraagd of hij nog een keertje zijn klasse in dienst van Oranje wilde etaleren. Met Van Nistelrooy, Kuyt en Vennegoor of Hesselink hadden we voldoende power in de punt. Sterker nog, er had er nog wel eentje thuis kunnen blijven, want dit WK werd niet het podium voor de nummers 9. Een ander voorbeeldje ter illustratie: Ghana zat eveneens in een Todesgruppe met Italië (de latere wereldkampioen), Tsjechië (een sterk geachte outsider) en de VS. Ghana werd in de tweede ronde door Brazilië verslagen, net als Oranje door Portugal. Ghana speelde met Matthew Amoah in de spits. U weet wel, tot voor kort nog werkzaam in de punt van Vitesse. Vitesse uit Arnhem, het Vitesse van Edward Sturing. Qua resultaat maakte het amper uit of je met een gevierde spits speelt of met middelmaat. Het voetbal is handbal geworden, in het strafschopgebied kom je gewoon niet meer.

En Oranje? Volgens Marco van Basten duurt zijn Champions Class vier jaar. Dit WK kwam te vroeg voor zijn leerlingen, maar over twee jaar bij het EK zullen de jongens afstuderen. Leuk verzonnen, maar er spreekt een nogal naïef idealisme uit. Wat als een aantal spelers, die dit WK een hoop hebben geleerd, de opleiding niet afmaken? Als Van Bommel van school wordt gestuurd? Als Sneijder wegens een opgeblazen ego onhandelbaar is geworden? Als Van der Vaart zijn vierde knieoperatie moet ondergaan? Heitinga is opgenomen in een kliniek voor manisch depressieven? Kuyt in den Here zieltjes is gaan winnen in Oeganda? Robben zichzelf uit het profvoetbal heeft geschwalbed? Bouhlarouz wegens voetbalmishandeling in de bajes zit? En last but certainly not least Van Persie net tot Wereldspeler van het Jaar is gekroond en eist dat het elftal om hèm heen wordt geformeerd? Wat dan?
Wat dan?

Ik voorspel dat Van Basten de komende twee jaar met een méér dan kritisch oog zal worden bekeken.
En terecht.

copyright by © judge