terug_naar_homepage
login_linkspoot
lees_ook

seizoen 15/16:
figuranten
Butterfly
keuzes
Johan Cruijff
Jetro
kijk en zicht
verwondering
cyclus
pijnbank
spelletjes
kleurloos
Realisten en romantici
Blind

vertegenwoordiger

Op woensdag 17 augustus trad het Nederlands elftal in een oefenwedstrijd aan tegen aartsrivaal Duitsland. Oranje speelde de eerste helft zinderend, verzuimde om de thee met een 4-0 voorsprong te nuttigen, scoorde desalniettemin vlak na rust toch 2-0 (Robbens tweede treffer deze avond), maar moest met het sluiten van de markt toch de Duitsers naast zich dulden: 2-2. Typisch gevalletje voetbal tegen de Oosterburen, als ze verslagen lijken worden ze pas echt gevaarlijk.
Praatprogramma’s, kranten, internet hadden in de aanloop en na afloop vol gestaan met allerhande analyses, al dan niet de meningen van kenners van het spel, maar slechts een enkeling wijdde méér dan een zinsdeel aan de meest opzienbarende volksvertegenwoordiger in Oranje: Robin van Persie.

Misschien deed het te weinig stof opwaaien om de media eens duidelijk en onomwonden stelling te laten nemen, de verdwaalde poging daartoe tijdens de persconferentie met Oranjes’ keuzeheer Marco van Basten werd op achteloze wijze door laatstgenoemde gepareerd, als ware het een vlieg op zijn arm. Of Van Persie wel geselecteerd had moeten worden, gezien het feit dat hij onderwerp is van een gerechtelijk vooronderzoek aangaande een mogelijke verkrachting, daar kwam de vraag op neer. Van Basten, terend op een larger than life imago, maakte nog een totaal ontoepasselijk (hoe snedig dan ook) grapje door het praktische probleem van het selecteren van een schuldig bevonden Van Persie te benoemen.
Juist vanwege het feit dat we hier praten over verkrachting en niet over het stelen van een ouwe fiets mag men van Van Basten en zijn KNVB-baas, meester in de Rechten Henk Kesler méér kiesheid en piëteit verwachten omtrent dit precaire geval. Niet alleen de voetbalkwaliteiten van Van Persie mogen van doorslaggevende aard zijn om hem al dan niet te selecteren voor Oranje, maar eveneens zijn kwaliteiten als volksvertegenwoordigend burger.

Het fenomeen volksvertegenwoordiging is ontstaan omdat men, naarmate men van stad naar stadstaat naar staat groeide, niet meer iedere burger van de staat kon horen omtrent zaken die het volk aangingen. Aldus werden meerdere vertegenwoordigers uit het volk (en door het volk!) gekozen om na de denken, te debatteren en uiteindelijk de beslissingen namens de volledige burgerij te nemen. De volksvertegenwoordigers dienden als spiegel voor de gewenste samenleving en behoorden dan ook een leven van onbesproken gedrag te leiden. Dat was en is volstrekt logisch, omdat u en ik onszelf graag op onze deugden doen vertegenwoordigen, terwijl wij onze ondeugden liever niet in de openheid geëtaleerd zien. Het is dan ook om deze reden dat voormalig wethouder van Amsterdam, Rob Oudkerk, zijn publieke functie niet langer kon vervullen, omdat hij openlijk (althans indirect en niet geheel als zijnde de bedoeling) had toegegeven dat hij wel eens cocaIuml;ne gebruikte en de dames van lichte zeden visiteerde. Het feit dat er karrenvrachten drugs wordt gebruikt en dagelijks duizenden hoerenbezoekjes door schrikbarend méé burgers van dit land worden afgelegd, maakt nog niet dat het volk dit als een deugd aanmerkt.
Aldus verwacht men evenmin zulk gedrag van haar volksvertegenwoordigers.

Nu is Robin van Persie geen officieel volksvertegenwoordiger van een Nederlands overheidsorgaan en tot op heden onschuldig van een strafbaar feit totdat het tegendeel bewezen is. Twee feiten die het op papier goed doen, maar in de praktijk van alledag wat genuanceerder lijken te liggen.
Allereerst is het Nederlands elftal wel degelijk een vertegenwoordiging van ons land en haar burgers, omdat wij als veertien miljoen bondscoaches dat zo ervaren. Omdat wij ons zo verschrikkelijk druk maken over de opstelling, de basisspelers en de bankzitters, waarom Kuijt wèl en Makaay niét, omdat wij na de verloren finale in 1974 in een collectief trauma terecht kwamen, omdat wij het mogelijk maken dat er zo absurd veel verdiend kan worden aan de voetballerij, omdat voetbal van ons is.
Wij identificeren ons met de werklust van Kuijt, de brille van Robben, het niet-lullen-maar-poetsen van Cocu, de jeugdige bravoure van Kromkamp, de onverzettelijkheid van Bouhlarouz en de betrouwbaarheid van Van der Sar. En zien we meer in de Zuverlässigkeit van Makaay, dan discussiëren we ons een tongverstuiking met de voorstanders van het sleurwerk van Van Nistelrooy.
Voetballers mogen van ons een vermogen verdienen, de mooiste huizen bewonen, de snelste auto’s berijden en de mooiste vrouwen bezitten, daar staan wij hen eigenlijk op voor. Maar met een speler die een auto-ongeluk veroorzaakt kunnen wij niets (wij zien onszelf namelijk niet als een brokkenpiloot), en al helemaal niet met een speler die niet met zijn vingers (en mogelijk nog wat méér) van vrouwen af kan blijven, tegen haar wens in althans (wij zien onszelf al helemaal niet als een enorme debiele trieste sukkel die alleen aan zijn gerief kan komen door een vrouw te verkrachten). Op dat moment houdt de vertegenwoordiging op, hij is niet langer het spiegelbeeld (van de deugden) van het volk.
De onschuld van Van Persie is tot het uitspreken van het rechterlijk vonnis gegarandeerd (en mogelijk daarna) , maar tot die tijd blijft hij omringd met een onwelriekende odeur, namelijk die van een mogelijke verkrachter.

Waarom Van Basten en bondsdirecteur Kesler de eer van Oranje verkwanselen door een mogelijke verkrachter te selecteren blijft een raadsel, maar het lijkt mij dat het laatste woord hierover nog niet is gezegd. Zet die speler tijdelijk op non-actief, zoals met iedere ambtenaar gebeurt aan wie een mogelijk vuiltje hangt dat onverkoopbaar is aan het volk. Laat de rechter zich in deze uitspreken en besluit op basis van het vonnis of Van Persie weer in aanmerking komt voor Oranje. Tot die tijd zou men het risico niet moeten willen nemen. Robin van Persie is een groot talent, maar geen enkel talent staat boven de wet. De halve wereld viel indertijd over het drugsgebruik van Diego Maradona, de Beste Speler Aller Tijden werd afgeserveerd als een vieze junkie en tot op heden kunnen vele mensen zijn onnavolgbare voetbalprestaties niet los zien van zijn vroegere voorliefde voor een lijntje rellenpoeder.

Waarom doet Van Basten dan alsof zijn neus bloedt als hij spelers selecteert voor het Nederlands elftal? Waarom zet hij Van Persie niet even in de wachtkamer?
Is zondigen tegen de spelregels van het voetbal dan kwalijker dan de regels van het leven aan je laars lappen?

copyright by © judge