Waar is Johan Neeskens?
De nimmer haperende motor op het middenveld van Ajax, Barcelona en Oranje, de luitenant van Johan Cruijff, de trainer die NEC in Europa bracht, de man zonder pijngrens is sinds zijn afservering door de Nijmeegse club niet meer gesignaleerd. Wat zijn eigenlijk de kwaliteiten waarop een trainer wordt beoordeeld? Hoe stelt men een profielschets op? Waarom zou de Nees wèl bij Feyenoord en Oranje aan de slag kunnen, maar veel minder bij Ajax of PSV?

Wie de carrière van Johan Segundo een beetje kent denkt een alleskunner binnen te halen. Tijdens zijn actieve loopbaan werkte hij als mandekker even gemakkelijk de opponent in de lappenmand als een doelpunt in de touwen. Neeskens zorgde, samen met zijn slagersmaatje Van Hanegem, er persoonlijk voor dat Oranje het WK van 1974 haalde. Op Belgisch grondgebied speelde het Nederlands elftal als een natte krant en de Rode Duivels waren toen nog van een voetbalkaliber dat technisch kon wedijveren met Oranje, alleen waren de Belgen niet bestand tegen de ontzielde uitbeenacties van de Oranjebeulen op het middenveld. De Hollandse pers sprak er naderhand schande van. Neeskens sloot zich dagenlang huilend op, vol verwrongen onbegrip, hij had zijn beulswerk immers voor vlag en vaderland verricht?
De Nees stopte niet, de Nees stopte nooit. Blessures hielden hem niet aan de kant, blessures kregen hem niet naar de kant. Bewusteloos geschopt tijdens de halve finale door Brazilië, kwam hij bij zijn positieven met een krachtterm en dokter Kessel zag dat het goed was.
Niemand kreeg hem eronder. Ook Hennes Weissweiler niet, de trainer van de New York Cosmos, die Neeskens acht maanden lang alleen maar liet trainen. Bij nacht en ontij ontelbare keren de ringen van het stadion op en af, Johan liet zich niet kennen en weigerde zijn contract in te leveren. Neeskens won, Weissweiler kon gaan.
Als assistent-bondscoach van Oranje ’98 was hij de scherpste tijdens de rondo, als trainer van NEC kreeg hij een middelmatig elftal Europa in.

Wat haal je binnen als je Neeskens als trainer aanstelt? Een man die agressief afjagen van de bal als sleutelwoorden hanteert. Iedereen wil tegenwoordig leuke technische dingen doen met een bal, maar wat doe je als je de bal niet hebt? Tactiek en techniek is leuk, maar als je de duels verliest kunnen ze gevoeglijk de prullenbak in.
Neeskens is hard, voor zichzelf en voor anderen. Daar is niet iedere spelersgroep of bestuur tegen bestand. Afjagen betekent conditie, agressief staat voor een over-mijn-lijk-mentaliteit. Wie beschikt daar in het hedendaagse voetbal nog over?
Waarom heeft Ronald Koeman moeite met frivole voetballers die alleen maar aan aanvallen denken? Waarom kan Gullit de achterhoede van Feyenoord niet op orde krijgen? Waarom legt Van Basten de nadruk op de aanval en speelt Hiddink met een geconditioneerd middenveld? Omdat iedere trainer zijn elftal laat spelen binnen het vakgebied dat hij beheerst. Koeman heeft verstand van verdedigen en een opbouw van achteruit, terwijl Gullit deze zaken altijd door anderen (Baresi) opgeknapt zag. Gullit wil sexy voetbal met een ploeg die bij de samba toch echt aan de sambaballen van André van Duin denkt, Hiddink is realist en speelt voor de punten, zijn plafond als speler reikte tot het middenveld van PSV. Allemaal logisch, net zoals het feit dat Cruijff in zijn trainersjaren geen fatsoenlijke keeper op doel kon zetten. Hij heeft van veel zaken verstand, maar op het scouten van een goede doelman is hij nog nooit betrapt.
Iedereen heeft zijn blinde vlek.

Waar komt Neeskens terecht? Welke ploeg heeft de conditie en de mentale weerbaarheid om de strijd samen met de Nees aan te gaan? Welk bestuur heeft het respect voor één van de beste middenvelders ooit ter wereld? Neeskens moet je tégen kunnen.