Henk ten Cate was zeker van zijn zaak; Alkmaar had het draaiboek reeds klaarliggen. In Eindhoven lag alleen een ontslagbrief klaar, maar zondagavond werd er gefeest als nooit tevoren.

Het was het meest zinderende slot aller tijden in de eredivisie. Huiveringwekkende laatste seconden lieten fans balanceren tussen hoop en vrees. Waar het publiek hoopte op een titel voor AZ, ging PSV met de titel aan de haal. Ajax dacht een gewillig slachtoffer te hebben aan Willem II, maar de gastheer deed haar sportieve plicht en bikkelde erop los. Naar het schijnt verzochten de Ajacieden de tweede helft om wat minder verweer, hetgeen de Tilburgers grinnikend verwierpen.

Ook Excelsior verdient een compliment: de Rotterdammers weigerden hun wedstrijd tegen AZ weg te geven. Of Vitesse er tegen PSV alles aan heeft gedaan blijft de vraag, zeker is wel dat Aad de Mos dit jaar weer rustig op vakantie kan. De buren Koeman zullen de post stapelen, de kat voeren en de planten besproeien.

Ronald Koeman is niet een persoon om medelijden mee te hebben. Keihard kan hij zijn -niet voor niets is zijn broer stukken geliefder bij het publiek. De analyse die Koeman vrijdagmiddag gaf mocht er echter wezen. De manier waarop hij door zijn eigen voorzitter is behandeld na de remise in de Galgenwaard is er eentje in de categorie schofterig. De titel was nog steeds binnen handbereik, maar de conclusies waren reeds getrokken op de burelen van De Herdgang. En de fans moesten het zondagavond stellen met Lange Frans in plaats van Philip Cocu, want zelfs een mogelijke huldiging van de spelers in de stad was niet besproken door het PSV-bestuur.

Het feestje werd daarop gehouden in het stadion. Laat op de avond verscheen Koeman voor de camera van Studio Voetbal. Acht biertjes en drie Vodka-Sprite had hij naar eigen zeggen op, maar de echte uitzinnigheid ontbrak. Helemaal alleen stond hij daar in de schijnwerpers. Een kwartfinale in de Champions League en een landstitel, het was blijkbaar niet genoeg. Een interim-voorzitter die de trainer niet beschermt, muitende spelers in de pers, boze fans en stokende media: de vijanden hadden hun schuilkelders verlaten. Die middag hadden ze hem allemaal juichend de hand geschud.

Lach, en de wereld lacht mee. Huil, en je huilt alleen.
Het thema van de film Old Boy - ik moest er aan denken toen ik Koeman daar zag staan.