Ik raak een beetje in de war, elke keer dat ik de lofzang afgestoken hoor worden over Jetro Willems.
Willems is linksback van PSV, althans dat is de plek die hij in de opstelling toebedeeld krijgt door zijn trainer, Phillip Cocu.
En als ik Willems de hem toevertrouwde rol zie uitvoeren denk ik één ding niet: linksback.
Ik ken linksbacks een beetje.
In de jaren 70 begon ik als pupil op linksback.
Waarom?
Omdat ik snel was.
Ik mocht ook de middellijn niet over.
De gehele achterhoede trouwens niet.
Vervolgens heb ik bijna mijn gehele voetballeven linkshalf gestaan.
En heb dus al die tijd een linksback achter mij gehad.
Illustere types.
No-nonsense.
John de Witte.
Maurits Schaap.
Je kunt oneerbiedig over de linksback spreken en dan hoor je: beperkte voetballer.
Klopt.
Een goede linksback kan maar één ding: verdedigen.

Lao-Tse, een Chinese wijsgeer uit de Oudheid, ontmoette op de markt twee personen.
Hij vroeg hen beiden over wat voor kwaliteiten zij beschikten.
De eerste trok direct van leer en benoemde alle zaken waar hij wel wat van wist.
De tweede deelde schoorvoetend aan Lao-Tse mede dat hij alleen maar verstand van schaken had.
De eerste begon nog meer te glimmen van trots.
Lao-Tse vroeg de eerste man: dus U weet van alles wat, maar waarvan heeft U nu ècht verstand?

Ruud Gullit brak zondagavond nog een lans voor het oude stiel van verdedigen, maar kreeg geen bijval.
Ruud had het over geboren verdedigers, vasthouden, duwtje hier en daar, jongens die een ander een moeilijke middag geven, maar hij had net zo goed over geimpregneerde preischeuten kunnen verhalen; zijn tafelgenoten wilden even in de Jetro-jubel blijven nagloeien.

Iedereen loopt nu in de polonaise omdat Jetro Willems een paar voorzetten heeft gegeven.
Omdat ie, volgens de kenners, aanvallend zo goed is.
Opeens is Willems getransformeerd van een onbetrouwbare, slap en ongeïnteresseerd verdedigende onbenul tot een alleskunnende topverdediger met Real Madrid-potentie.
En daar wringt de schoen.
Jetro Willems is verre van alleskunnend.
Willems is een egotrip die, op een positie in het veld waar taakbewust en zakelijk spel van levensbelang zijn, zijn eigen feestje bouwt.
Willems gaat lekker mee naar voren.
Willems truct zich langs twee tegenstanders.
Willems biedt zich aan in de zestien van de opponent.
Willems kloot maar wat aan alsof ie zich op een pleintje met een paar matties bevindt.
En achterin kunnen ze de pleuris krijgen.
Wat Willems kan, laat Willems iedere week bij PSV zien.
Daar kun je van vinden wat je wilt, maar één ding is het niet: verdedigen.
Willems mag de titel linksback niet dragen.