terug_naar_homepage
login_linkspoot
lees_ook

seizoen 15/16:
figuranten
Butterfly
keuzes
Johan Cruijff
Jetro
kijk en zicht
verwondering
cyclus
pijnbank
spelletjes
kleurloos
Realisten en romantici
Blind

WK (4): Oranje - Australië

Napoleon scheen ooit te hebben gezegd dat hij liever een generaal had met geluk aan zijn kont dan een goede generaal.
welke generaals waren dat?
Of sprak Napoleon over zichzelf?
Vond hij zichzelf een goed strateeg of een mazzelaar?
In ieder geval vond hij zijn Waterloo, maar dat is een ander verhaal.
Louis van Gaal is gespleten genoeg voor beide rollen, dat blijkt al uit zijn biografie, in twee delen.
Als je de bondscoach achteraf hoort debiteren over een wedstrijd, dan heeft hij alles voorspeld.
De penalties tegen, blessures, scoreverloop, hij had het allemaal al gezien in zijn bovenkamer.
En dan vraag ik mij af: is hij behept met het syndroom van Cassandra?
Waarom voorkomt hij al dat geknoei dan niet?
Of wendt hij een Grotere Tragedie af?
Ja.
De kans was zeer wel aanwezig dat Oranje na twee, of dan toch na drie wedstrijden huiswaarts kon keren.
Het lot van Spanje was aan ons toebedeeld, doch Lady Luck is kleurenblind en dan lijkt rood toch veel op oranje, een kleur waarin wij dus nog niet in hebben gespeeld.
Mazzel?
Niet helemaal.
Van Gaal heeft onderkend dat hij drie troeven in zijn handen heeft en verder vuile was.
Dan kun je het spel niet maken.
Of je moet risico s nemen.
Hopen dat alle kaarten goed vallen.
Grotere kans op roem tégen.
Dan liever safe bijlopen.
Schadevrij blijven.
Gokken op een counter.
Gokken op Robben.
De beste in zijn métier.
Op Van Persie.
Met de dag killer in de box.
En als je aan het gokken bent is het inbrengen van Memphis Depay opeens ontzettend logisch.
Een grotere opportunist liep er het afgelopen seizoen nergens binnen de lijnen.
Een laag rendement, maar een waslijst aan pogingen.
En dan schiet je heus wel een keertje raak.
Depay is een kale 10 die zichzelf opgooit en vervolgens merkt dat zijn maat de aas heeft.
Nooit aan gedacht.
En nu, tegen Australië, pakte hij nog roem ook.

Slecht spelen en toch winnen, dat is meestal het kenmerk van een kampioen.
Oranje kampioenskandidaat?
Waarom niet, hoor ik velen zeggen.
En dat klopt, tot nu toe loopt de rest ook te kloten.
Brazilië liet een veer tegen Mexico, ze konden echter niet beter.
Argentinië zit in een poule die hen niet op oorlogssterkte zal brengen.
P-P-Portugal?
Italië?
Uruguay?
Frankrijk?
Hoe lang duurt geluk?
Tot de finale?
Tegen Duitsland?
Godfried Bomans oreerde: put het geluk nooit uit. De laatste emmer smaakt naar de bodem.
Maar dat smaakt toch beter dan de bodem van die gifbeker die Spanje nog tegen Australië moet leegdrinken.
Oranje is troef.

copyright by © judge