terug_naar_homepage
login_linkspoot
Rutten

Als je net bent ontslagen is Joep Schreuder niet de eerste persoon die je tegen wilt komen. Fred Rutten overkwam het vorige week. Na Rutger Castricum had Joep weleens de tweede journalist in korte tijd kunnen zijn die voor de camera’s gewurgd werd. Een klassieke moordtechniek. Rutten twijfelde, maar tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren. Hij stapte in zijn auto en verdween.

Je kunt nog beter vakbondsleider zijn dan trainer. In beide gevallen luistert niemand naar je geschreeuw, maar als trainer ligt het afbreukrisico wel heel erg hoog. Rutten is een integere, vakbekwame vent die PSV aantrekkelijk liet spelen. Een offday tegen zijn oude club werd hem fataal. Een zogenaamd loyale directie zwichtte voor de ongenuanceerde kreten van de fans. De mening van de meeste mensen gaf blijkbaar weer de doorslag.

Dat is een gevaar, want de meeste mensen zijn dom. Dankzij de meeste mensen is er  - ondanks de omstandigheden - dit jaar gewoon een Koninginnedagviering. Dat zou erg zijn: een keertje niet straalbezopen in de binnenstad van Amsterdam een willekeurige passant neerhoeken. Een jaartje geen pislauw bier drinken op een ontheemd plein, terwijl de door merg en been gaande teringherrie van radio538 vanzelf wel weer een matpartij veroorzaakt.

Dat voorzitters zich laten leiden door emotie is niets nieuws. Joop Munsterman tracht al jaren de fatsoensrakker uit te hangen. Schijn bedriegt. Toen Rutten vertrok bij Twente veranderde hij van held tot slissende autist in Munstermans optiek. Ook het ontslag van Adriaanse ging gepaard met een trap na: Co vergat weleens een naam van een speler, Co oogde wat verstrooid, Co dacht dat iedere neger Douglas heette. Met andere woorden: Co wordt dement.

Chique Munsterman. Benieuwd of hij Bruce Springsteen weer wil boeken bij een volgend kampioensfeest, net als twee jaar terug. Uiteindelijk zegde Bruce schaterlachend af en kwam Thomas Berge spelen. Het valse gekraai was voor Ruiz reden de club te verlaten.

Je gaat trainers die puur voor het geld kiezen steeds beter begrijpen. Je zal maar afhankelijk zijn van voorzitters, fans of journalisten. Neem Ton du Chatinier. Die was na zijn ontslag bij Utrecht non-stop de schapen op zijn boerderij in Kockengen aan het voeren. Het schijnt dat een van die beesten uiteindelijk Guus Hiddink heeft gebeld; ook schapen hebben zo hun grenzen. Nu wordt hij miljonair in de Kaukasus. Goed voor Ton. Eens kijken of zijn humor daar wel begrepen wordt.

Marcel Brands en Tiny Sanders hadden zich op bestuurlijk niveau kunnen onderscheiden door eens niet de zijde van de meerderheid te kiezen. Ook dan had PSV van Heerenveen gewonnen, al sprak men in Eindhoven huichelachtig van bevrijding en een nieuw elan.
Fred Rutten had een beter lot verdiend.

copyright by © giro