terug_naar_homepage
login_linkspoot
Wesley

Toen ik Wesley van W. woensdag het veld van de Arena zag oprennen was mijn eerste gedachte: die zal wel uit Almere komen. Dat bleek te kloppen. Wie daar opgroeit heeft zo nu en dan behoefte iets te slopen. Meestal bushokjes, soms keepers. In Almere hebben alle kinderen per definitie een gedragsstoornis. Niet alle kinderen hebben op de ene hand een Hitler - snorretje getatoeëerd en op de andere hand een davidster. Wesley wel.

Peter R. de Vries had twee rijen achter Wesley gezeten. Geen toeval. Peter is het geweten van Nederland. Sinds Peter R. de Vries bestaat fiets ik nooit meer zonder licht. Je weet maar nooit. Volgens Peter gedroeg Wesley zich de hele wedstrijd al verdacht. Dat had Peter goed gezien. Ik had al een vermoeden dat die jongen de eerste twintig minuten niet gewoon met een sjaaltje om naar de wedstrijd had gekeken. Wesley was opgefokt. Hij moest iets slopen. Daar kan hij niets aan doen. Dat komt door zijn gedragsstoornis.

Wat Wesley zich niet realiseerde was dat een keeper, in tegenstelling tot een bushokje, terug kan slaan. Dat deed Esteban Alvarado Brown - een goede naam voor een keeper of een drugsbaron - dan ook. In Latijns-Amerikaanse landen moet je af en toe van je af meppen, voor als je wordt belaagd door een ventje dat je tas wil jatten. Je zag Esteban intuïtief reageren. Pas later realiseerde hij zich altijd zonder tas op doel te staan. Toen lag Wesley al huilend op de grond. Doortrappen, dacht Esteban. Het maakt hem sportman van het jaar.

Toen Gertjan Verbeek, een ex-bokser, zijn ploeg het veld af dirigeerde zag je een cynisch lachje bij Jan Vertonghen. Hij vond het overdreven. Theo Janssen had helemaal geen mening over de ontstane situatie. Dat is niets nieuws. Behalve over een afgeprijsd pallet Schultenbräu hoef je Theo Janssen niet om een mening te vragen. Die heeft hij niet. Vraag hem naar de Arabische Lente, de schuldencrisis of de betekenis van ODD en Theo kijkt je aan als het achterlijke neefje van Dion Graus. Het is het toonbeeld van totale leegte, die onuitputtelijke bron van domheid die het profvoetbal zo kenmerkt en die maakt dat er nooit meer een voetballer bij VI aanschuift om zijn mening te verkondigen. Respect willen ze, een mening kan ze gestolen worden.

Het schijnt dat Wesley als voicemail de volgende zin heeft ingeschreeuwd: Dit is de voicemail van je moeder! Leuk bedacht. Zijn nickname op het internet luidt Crack. Simpel doch doeltreffend. Naast de reeds genoemde tatoeages staat er in Gotische letters ACAB in zijn nek: All Cops Are Bastards. Wesley heeft een creatieve geest. Tijdens zijn taakstraf kan hij rustig na gaan denken over een volgende, unieke daad. Misschien kan hij ergens in een winkelcentrum om zich heen gaan schieten? Of op een eiland. Of gewoon op straat. 
Ideeën voldoende. Dat is het grote voordeel van een gedragsstoornis.

copyright by © giro