terug_naar_homepage
login_linkspoot
Regisseren

Er zijn mensen die beweren dat Dirk Kuyt het harde werken in zijn tijd als schilder heeft geleerd. Het leven van de Katwijker bestond destijds uit schilderen, voetballen, slapen en vis eten. Nadat hij iedere wedstrijd zes doelpunten bleef scoren voor Quick Boys, gaf FC Utrecht hem een kans. De rest is geschiedenis.

Ik denk niet dat een speler als Royston Drenthe vroeger op de ladder heeft gestaan. Die was vanaf zijn zesde waarschijnlijk al bezig met het vragen om respect. En om rugnummer tien natuurlijk. Nu is er eindelijk een club ingetrapt. Bij Everton doet hij wekelijks een wanhopige poging de boel te regisseren, hetgeen voor een simpele balafpakker net zo lastig blijkt als tekstschrijven voor Nick & Simon.

Die behoefte aan regie is interessant. Onder voetballers leeft blijkbaar het idee dat regisseren per definitie moeilijk is. De regisseur op het middenveld is inderdaad een prachtige uitdrukking, maar ook het vak regisseur kent goede en slechte voorbeelden. Kijk maar naar Nederland. Hier is het regisseren van een film eenvoudig: je laat gewoon een psychotische poedelnaakte Halina Reijn door het beeld rennen. Geef Peter Faber een bijrol als incestueuze achteroom en het moet gek lopen wil je naast een Gouden Kalf grijpen.

Bij RKC zag ik Evander Sno opeens op het middenveld lopen. Het woord zegt het al: lopen. Naast het geven van wat onbegrepen steekpasses kwam er van regisseren weinig terecht. Dat geeft niet - we heten niet allemaal Juan Riquelme - maar Sno kan ook gewoon tegen de trainer zeggen dat hij eigenlijk rechtsback is en dat hij ooit per ongeluk bij Ajax terecht is gekomen. Theo Janssen denkt dat hij kan regisseren. Dan moet er wel naar je geluisterd worden, hetgeen met zijn vocabulaire vrijwel uitgesloten is. Het is de meest onbegrijpelijke aankoop ooit geweest van Ajax, op Ooijer, Oleguer, Suk, Delorge, Soetaers, Kennedy, Colin, Kuffour, Luque, Lindenbergh en Sikora na. Theo moet zich weer lekker in het oosten van het land bij Vitesse onverstaanbaar gaan maken. Gewoon weer met een pijpje bier in zijn hand Nicky Hofs een pets verkopen. Vangen, lijpe gek!

Je eigen kwaliteiten kennen is niet alleen voor voetballers moeilijk. Zodra mensen in de media verschijnen is zelfreflectie vaak verleden tijd. Ben Saunders denkt dat hij kan zingen, Guido Weijers denkt cabaret te bedrijven en Kluun noemt zichzelf schrijver. Wat dat betreft is Kuyt een uitzondering. Die zal zichzelf niet zo snel als regisseur bestempelen. Hij geeft iedere wedstrijd ziel en zaligheid, bedankt ook na nederlagen zijn supporters en rijdt vervolgens als een speer naar huis om gebakken vis voor Gertrude klaar te maken. Qua voetbal komt die werklust me af en toe de strot uit. Maar qua zelfkennis?
Meer schilders in het voetbal graag.

copyright by © giro