Het leukste nieuws kwam uit De Volkskrant. In 1982 en 1986 deed Karl-Heinz Rummenigge met de Duitse ploeg mee aan de WK’s in Spanje en Mexico. Beide keren was hij verre van fit.
Laat je nu toch eens wisselen, schreeuwden zijn medespelers. 

Tegenwoordig draagt de voormalig spits een pak, en weet hij zeker dat de KNVB schuldig is aan de tiende plaats van Bayern München. Robben en Van Bommel hadden het clubbelang boven het landsbelang moeten stellen. De altijd kritische Jack van Gelder weigerde Rummenigge van repliek te dienen. De leiding van Bayern vindt een schadevergoeding op zijn plaats.

Dat vindt ook Louis van Gaal. De frustratie omtrent zijn afwezigheid tijdens het WK zit diep. Ook hier verklaart een detail de weerzinwekkendheid van zijn betoog. Al jaren pleit Van Gaal voor een mondiale invoering van kunstgras. Het door prof en amateur verguisde spul, dat de kans op blessures vergroot en op plezier verkleint. Iemand die pleit voor kunstgras heeft het recht op een mening voorgoed verloren.

Niet dat ook maar iemand op de mening van Van Gaal te wachten zat. Laat staan op zijn levensverhaal. Waar boeken over Van Hanegem barsten van de fraaie anekdotes, moet men in de zojuist verschenen biografie genoegen nemen met: reeds als profspeler was Louis irritant. Op de Duitse televisie werd het boekwerk uitgebreid gepromoot. De presentator - als de dood om de verkeerde vraag te stellen - keek met een glazige blik toe hoe Van Gaal zichzelf belachelijk maakte. Het deed me opeens denken aan Agnes Jongerius. Invloedrijk wordt verward met meelijwekkend.

De KNVB moet niet eens gaan praten met Bayern. Als die club eerste had gestaan was er niets aan de hand geweest. De spelers worden monddood gemaakt, maar het was toch echt Robben zelf die de SM - zolder van Dick van Toorn indook voor het WK. Van der Wiel gaat geblesseerd naar een rapconcert, Oleguer zingt knetterstoned linkse protestliederen. Iedere speler kent zijn eigen rituelen. Karl-Heinz Rummenige, de toyboy van Beckenbauer, heeft toegegeven dat hij de betreffende WK - finales niet had kunnen spelen: Ik ben te snel weer gaan sprinten. Maar achteraf is het altijd makkelijk praten.