terug_naar_homepage
login_linkspoot
FC Twente

Voetbalfans die een knallende apotheose hadden verwacht kwamen bedrogen uit. Twente bleek de terechte kampioen, met speels gemak werd het kampioensduel gewonnen.

De vraag die populair bleek na afloop: wie gun je het kampioenschap het meest? Veel mensen zeiden: Joop Munsterman. Hem gunde ik het nou net het minst. Ik geef direct toe: afgunst. Een beleidsbepaler die zijn woorden waar maakt; we zijn het niet gewend. Bij een beleidsbepaler denk je aan een Eric Gudde of Rik van den Boog. Iemand die zegt dat de toekomst er rooskleurig uitziet, terwijl de eigen fans op hetzelfde moment de hoofdingang bestormen. Zo iemand die eigenhandig een club naar de klote helpt, en jaren later in een interview verklaart dat dankzij hem het vrouwenvoetbal binnen de club toch echt een impuls heeft gekregen. 

Munsterman maakt zijn dromen waar. De man zou in zijn eentje verantwoordelijk zijn voor het opbouwen van een voetbalbolwerk. Het is wat me stoort, die goed nieuws show de hele tijd. Toen in Het Diekman nog hardgelopen werd, bezochten de ADO Den Haag spelers al kankerpatiëntjes in hun vrije tijd. Toch denk je bij ADO altijd aan geflipte idioten, terwijl Twente direct met sociale betrokkenheid geassocieerd moet worden. Dit komt door Munsterman. Volgens hem is Twente het utopia op aarde.

Daarom viel het Theo Janssen incident zo slecht. De speler, die we zo goed kennen via Marcel van Roosmalen (is dat kutboek al af?) stapte dit seizoen dronken in een auto, veroorzaakte een ongeluk en zag zijn vriend Kevin Moeliker in een coma belanden. Die paragraaf had Jan van Halst niet opgenomen in zijn vijfjarenplan. Met alle moeite hield Munsterman Theo Janssen buiten de publiciteit. Pijnlijk was het dan ook om dezelfde speler tijdens het kampioensfeest 24/7 lazarus door het beeld te zien kruipen. Op de snelweg duvelde hij zelfs uit de bus, waarna hij ternauwernood een achtervolger ontweek. Hij had echter een goede reden voor deze kamikaze actie: zijn pils was op.

Dat de rest van de spelers lam was begreep ik wel. Het is de enige manier om de vragen van Joep Schreuder te begrijpen. De tragiek van een kampioenschap: al die moeite en dan Thomas Berge op het feest. Had Ruiz dat geweten had hij vast wat minder scherp geschoten. Slim van Munsterman om Bruce Springsteen te beloven. Sommige dingen kan je maar beter niet verklappen. Hadden de Canadezen geweten dat Lange Frans 65 jaar later het bevrijdingsfeest zou opluisteren; wellicht spraken we nu wel Duits. 
 
Wie ik dit kampioenschap het meeste gun? Kenneth Perez. Hij huilde op de melodie van helemaal niets in Amsterdam. Het was een mooi moment in een groots kampioensfeest. 
Een provincieclub maakt dromen waar. Gefeliciteerd.

copyright by © giro