terug_naar_homepage
login_linkspoot
trainingsveld

Een trainingsveld bestormen in Nederland.
Het heeft iets tragisch.

We kennen de beelden uit andere culturen. AS Roma fans die de training stil leggen na een nederlaag tegen Lazio. Francesco Totti die als enige geen mep in zijn spaghetti - nek ontvangt. Om maar te zwijgen van de Zuid-Amerikaanse taferelen. Argentijnse Boca - fans in opstand, dat wil je als speler liever niet.

Acteur Danny Dyer reisde de wereld rond om portretten te maken van hooligan groeperingen. Deze serie, alsmede natuurlijk de video site youtube, heeft haar uitwerking niet gemist.
De passie waarmee de jongens uit steden als Istanbul, Rome of Buenos Aires ten strijde trekken heeft jaloezie opgewekt.

In Nederland tracht men diezelfde passie te tonen, maar dat wil maar niet echt vlotten. Zo werd dit seizoen de training van FC Utrecht een keer opgeschrikt door een groep jongemannen met capuchons. Er ontplofte, niemand wist precies waarom, een rotje. De fans wilden een gesprek met aanvoerder Gregoor van Dijk, die na het ontslag van Van Hanegem had gedreigd de aanvoerdersband in te leveren. Of hij de band toch maar wou blijven dragen. Is goed, antwoordde Van Dijk. Waarna er vrolijk doorgetraind werd.

De voorpret van de fans kan ik me nog wel voorstellen. Met de hele groep in opstand komen tegen het wanbeleid van je favoriete club, daar schuilt iets moois in. Alleen die gespeelde boosheid kan beter. Tijdens een wedstrijd uit je plaat gaan door een dikke nederlaag, daar is geen kunst aan. Voor je het weet ben je een BN’er nadat je Van Basten voor pannenkoek hebt uitgemaakt. Maar enkele dagen later je boosheid en agressie uiten op een trainingsveld, daarvoor moet je toch wel een dikke laag Montana-suiker in je neus hebben zitten.
Of Zuid-Amerikaan zijn.

Vrijdagochtend werd het altijd sfeervolle Ajax trainingspark De Toekomst met een bezoek van fans vereerd. Ook deze jongemannen - ze waren blijkbaar vrij - droegen jassen met grote capuchons. Cameramensen van AT5 werden bedreigd toen de groep op beeld werd vastgelegd. Enkele dranghekken werden aan de kant gesmeten, terwijl ze eigenlijk niet in de weg stonden. Opeens stond de groep op het trainingsveld. En dan? Na wat weifelend geschuif werd er een gesprek geëist met Van Basten. Urby Emanuelson, al jaren het toonbeeld van onverzettelijkheid, kreeg de Francesco Totti - rol toebedeeld. Hij mocht het woord voeren namens de spelers. Logisch.

Wat zullen de fans na afloop van de korte conversatie gedacht hebben? Zullen ze de beelden - opgenomen met hun Nokia - naast de beelden van Danny Dyer leggen? Zullen ze evalueren wat beter kon?

Ik moet zo vaak aan Van Basten denken. De videobanden van Hard Gras, deel 1 en 2, ze worden door mij gekoesterd. De stiftjes, de omhalen en de traan van Capello. En dan sta je daar, als grootmeester, op een tochtige vrijdagochtend in februari. Proberen een dialoog te voeren met een groep jongens die de betekenis van het woord dialoog niet kent. Als trainer van een ploeg die niet kan winnen van Heracles uit Almelo.

Zal hij teruggedacht hebben aan het kuuroord Milanello? Aan de fanatieke tifosi uit Milaan?
Ook die jongens kunnen lastig zijn, al gold dat niet in Marco’s periode. 
Toen werd er altijd gewonnen.

copyright by © giro