terug_naar_homepage
login_linkspoot
eenzaam

Toen Johan Derksen  -zoals wel vaker had hij de primeur- maandagavond meldde dat op het trainingskamp van Feyenoord het doek definitief was gevallen voor Gertjan Verbeek, bleef één gedachte hangen. De eenzame Verbeek. Helemaal alleen op de vluchthaven, in de lobby van het hotel en op het trainingsveld.

Hij zal er weinig moeite mee hebben, met alleen zijn. Zijn boerderij in Jubbega is groot, er zouden meerdere vrouwen kunnen overnachten. Toch slaapt de voormalig Feyenoord coach meestal  alleen, nadat hij op het dak van zijn aanbouw garage maar weer eens een nieuwe trainingsvorm bedacht heeft. Een vrouw past niet in zijn leven. Friesland wel. Verbeek had er moeite mee om vijf dagen per week in Rhoon, een dorp ten zuidwesten van Rotterdam,  te verblijven. Een modern appartement, niet zijn cup of tea. Maar wie tot ’s avonds laat op de club vertoeft, kan maar beter een slaapplaats op rijafstand van De Kuip betrekken.

’s Ochtends vroeg kon hij dan als eerste de poorten van dat machtige stadion openen. Samen met Wim Jansen werd er gepraat over voetbal. Leon Vlemmings mocht, tussen het uitprinten van de nitraat- en vitamine C diagrammen, de koffie halen. Tot aan dat moment was het een goede dag. Helaas arriveerden daarna de spelers.

De prachtige foto die VI aan het begin van dit seizoen plaatste -we zien Gertjan Verbeek vermomd als Rambo tijdens een survivaltocht- vertelt het verhaal van dit seizoen. De fans raken in extase bij het zien van zoveel daden. De verbaasde spelers denken: Wie is die idioot?

Wat interessant  is in deze kwestie: wie heeft er gelijk? Als Roy Makaay beweert dat hij bij zijn vorige clubs minder hard trainde, plaatst men vraagtekens bij de aanpak van Verbeek. Das Phantom kan erg goed scoren door weinig te werken. Ook Van Bronckhorst heeft recht van spreken. De overige zogenaamde bepalende spelers hebben dat niet. Henk Timmers vroeger werd er nog geklaverjast opmerkingen worden niet zo serieus genomen wanneer je als doelman in je hele leven nog nooit de nul hebt gehouden. Tim de Cler en Theo Lucius mogen ook eerbiedig zwijgen; de ene heeft bij het tekenen van zijn contract het hokje structurele vormcrisis aangevinkt, de ander is zo lekker gewoon gebleven ondanks het feit dat hij vissen in Veghel als leuk ervaart. En dan heb je natuurlijk nog Kevin Hofland. In nachtclub De erkenning is hij iedere donderdagavond De koning van het leder, in het dagelijks leven echter blijkt ruzie met het leder een betere bijnaam. De komst van de pseudovedette heeft Feyenoord louter tegengoals opgeleverd.

Niet dat ik een lans probeer te breken voor de jonge Feyenoord garde. Integendeel. Dat zij de vroeger was alles beter verhalen zat zijn is meer dan terecht, dat zij belachelijke koptelefoons dragen niet. Spelen voor een volle Kuip, het zal je beroep toch wezen. Vier dagdelen tegen een bal aan trappen en verder lekker chillen, kutmuziek luisteren en gamen. Zijn die drie jaar MAVO toch niet voor niets geweest. Balen dat er dan opeens een trainer komt die toewijding en passie eist van zijn spelersgroep. Die de schreeuwende havenarbeiders wel serieus neemt.   

Gertjan Verbeek had beter verdiend. In een gare bestelbus reed hij weg uit Rotterdam. Helemaal alleen, op naar Jubbega. Wederom bleek de relatie onvruchtbaar. Wat is dat toch met die vrouwen.
De krakende stem van Tom Waits -in mijn gedachten draait Verbeek nog cassettebandjes- doet de rest.

And farewell to the girl with the sun in her eyes
Can I kiss you and then I"ll be gone.

copyright by © giro