terug_naar_homepage
login_linkspoot
lees_ook

seizoen 15/16:
figuranten
Butterfly
keuzes
Johan Cruijff
Jetro
kijk en zicht
verwondering
cyclus
pijnbank
spelletjes
kleurloos
Realisten en romantici
Blind

topje van de ijsberg

Een storm in een glas water, zo omschrijft bondscoach Bert van Marwijk de onenigheid tussen Wesley Sneijder en Robin van Persie.
Het gebeurt wel vaker dat spelers met elkaar in de clinch liggen, dat lost zich vanzelf wel op, aldus Van Marwijk. Ik vrees dat Bert met zijn Sesamstraat-aanpak de plank behoorlijk misslaat.

Als je maar lang genoeg voetbalt, op welk niveau dan ook, krijg je weleens ruzie met een medespeler. Of op de training krijg je een kleun waarvan je de onschuld betwijfelt, of in de wedstrijd worden afspraken geschonden. Ik heb er wat naar het (voetbal)leven gestaan, meestal in woorden, doch een enkele keer in daden. Gelukkig zag de agressor mijn dubbelgestrekte sliding mijlenver aankomen en werd er geen blijvend letsel aangebracht. Het bloed van Van Duinen kon ik wel drinken nadat hij trachtte mijn achillespees met een sliding los te hakken. Het over de bal heen blokken van Boumeester kon ook mijn goedkeuring niet wegdragen; we werden uit elkaar gehaald onder wederzijdse dreigementen. Hamid, Wim Hak (de groenten van Hak op je enkels), de stiletto-tackle van Schouten, de lompheid van Edwin Schenkels die je vervolgens aankeek als een buffel onder de haldol, Vonk die je altijd met demonisch leedvermaak uitlachtte als je een blessure leek op te lopen, Rellen Henk met een schupje na, als de bal al weg was en dan ontkennen dat hij dat deed, ik heb ze allemaal open willen japen en soms heb ik het geprobeerd. En zo zullen er eveneens spelers zijn die mijn tackles en breed maken (lees: ellebogen naar buiten) niet altijd konden waarderen. Uiteindelijk kwam het er niet van, omdat we onbewust wisten dat we elkaar nodig hadden. Dat heet clubvoetbal en heeft dus zo zijn voordelen.

Daar zit het kiezeltje in de schoen van Van Marwijk: Sneijder en Van Persie spelen niet voor dezelfde club. Ze hebben elkaar niet nodig. Sterker nog, ze zijn elkaars regelrechte concurrenten bij Oranje. Ze gaan allebei voor een positie in de middenlinie waar al zoveel keus is. Met Robben, Van der Vaart, Affelay, Kuyt, Van Bommel, Sneijder en Van Persie is het vechten voor een plekkie in de basis. Allemaal weten ze dat als er eentje geblesseerd wegvalt, het elftal echt niet slechter zal voetballen. Mogelijk zelfs beter. Hoe vaak lopen Sneijder, Van der Vaart en Van Persie elkaars ruimte niet dicht? Trekken ze allemaal naar de as van het veld, alsof de zijlijn gevuld is met bermbommen? En niet alleen op voetbaltactisch gebied zitten ze elkaar in de haren, het is goed mogelijk dat ze elkaar gewoon niet mogen. Je weet wel; ik vind jou een lul van een gozer. Klaar. Als dit zo is verdwijnt de coulance naar de ander als sneeuw voor de zon en wordt iedere gelegenheid aangegrepen om elkaar dwars te zitten.
Sneijder heeft 3,5 maand na de dramatische EK-wedstrijd tegen Rusland nog steeds issues met Van Persie. De vrije trap die de kleine spelverdeler van Real Madrid werd ontstolen door de opvolger van Dennis Bergkamp bij de Gunners. Ik weet nog dat ik naar aanleiding van dat akkefietje het volgende schreef: 

Zo kon het gebeuren dat Van Persie een vrije trap van Sneijder afpikte. Kunstmatige hiërarchie, door Van Basten verdeeld. Wesley had Robin direct een peer voor zijn smoel moeten geven. De voetbalwereld was geschokt geweest, maar had gezien dat Sneijder met harde hand de regie voerde. Reken maar dat opdrachten dan opgevolgd werden. (column: EK 2008, exit Oranje).

Onderlinge acceptatie ontstaat enkel en alleen als men doordrongen is van het feit dat men niet zonder elkaar kan. Dan hoef je ook geen vrienden van elkaar te zijn, je mag elkaar zelfs een lul vinden, maar voetballend moeten de zaken verdeeld zijn en gegund worden. Cruijff had in 1974 een probleem met de topschutter van PSV, Willy van der Kuylen. Rinus Michels wist (waarschijnlijk ingefluisterd door Johan) dat Cruijff alleen optimaal kon renderen als Van der Kuylen hem niet in de weg kon lopen. Exit Skiete Willy, dan maar de op zijn retour zijnde Piet Keizer selecteren. Hetzelfde gold voor Robbie Rensenbrink, maar deze schikte zich in zijn lot om naar de linkerflank te worden verbannen, omdat hij accepteerde dat Cruijff nu eenmaal heel belangrijk was voor de teamprestatie. Hij excelleerde overigens op het WK 1978, toen Cruijff niet meer meedeed.

Goeie trainers onderkennen dit probleem en maken een keuze; slikken of stikken. Van Marwijk denkt met een belletje de kemphanen te kunnen sussen, maar de ergernis blijft doorsudderen tot een volgend moment. Ogenschijnlijk zullen Sneijder en Van Persie de vrede sluiten, maar onderhuids sluimeren de wraakgevoelens door. Zoals een ijsberg uiteindelijk ongezien het schip zal openrijten.
Een storm in een glas water, volgens Bert.
Hij heeft alleen het ijsblokje in het glas niet gezien.
Het is wachten tot Oranje stevig water maakt.
Het lekken is in ieder geval al begonnen.

 

copyright by © judge