terug_naar_homepage
login_linkspoot
lees_ook

seizoen 15/16:
figuranten
Butterfly
keuzes
Johan Cruijff
Jetro
kijk en zicht
verwondering
cyclus
pijnbank
spelletjes
kleurloos
Realisten en romantici
Blind

dead man walking

Het is toch even slikken voor AZ. Geen Afonso Alves, een vaste plaats in het rechterrijtje en een trainer die te pas en (vooral) te onpas laat weten dat hij openstaat voor de functie van bondcoach. Oranje, Engeland, Duitsland, ach, nog even en een belletje van een nog op te richten bananenrepubliek is ook genoeg. In het contract tussen Louis en AZ zal wel een klein lettertje multi-interpretabel zijn.
Dat zit geen supporter van de club uit Alkmaar lekker. Een harde leerschool, dat is het. Dirk Scheringa, de puissant rijke voorzitter en eigenaar van Alkmaar Zaanstreek, dacht met een kruiwagen vol harde valuta de hemel te bestormen. Sterker nog, in te nemen. Het bestormen had afgelopen seizoen al plaatsgevonden, waar het kampioenschap eigenhandig verkloot werd. Ditmaal zou alles op zijn plaats vallen: dertig miljoen investeren moest de titel opleveren.
Zo eenvoudig als wat.
De Chelsea aanpak, zeg maar. De Mourinho van Nederland was al aanwezig en met Louis was het een kwestie van 34 wedstrijden en dan kon het feest losbarsten. Het kon niet meer misgaan. En dus kreeg topscorer Danny Koevermans te horen dat hij vierde keus zou worden. En dus zei Danny tabé. Ook de oude Arveladze voelde dat hij niet meer door de APK zou komen en vertrok.
Geen nood, in alles was voorzien. Een Braziliaan (Ari), een Italiaan (Pelle) en de Heerenveense goalgetter Alves zouden voor meer dan voldoende doelpunten gaan zorgen. Tel daarbij op de aanwezigheid van Dembele en de net van een zware blessure teruggekeerde Willem II targetman El Hamdaoui en het scorebord zou drukke tijden gaan kennen.
Zes maanden later maakt het scorebord inderdaad overuren: alleen voor de opponent. Teveel treffers vinden hun bestaansrecht in het net van AZ. Er is niet meer tegenaan te voetballen. Louis leutert zich een slag in de rondte om er nog wat van te maken, maar heeft na werktijd wel een dubbele Baco nodig om zichzelf nog serieus te nemen. Voetbalminnend Nederland is reeds (lang) gestopt.

Roy Makaay en Giovanni van Bronckhorst zagen hun terugkeer op de Hollandse velden niet plaatsvinden bij AZ. Ondanks al het gehengel bleek ook Alves niet van zins om in Alkmaar zijn voeten te laten spreken. De meeste aankopen leken op zijn minst twijfelachtig (jong, maar zonder garantie) en de verkoop van Koevermans een blunder van de buitencategorie. De brille van de hoge balcirculatie is verworden tot een grijs geschuif. Plichtmatig, zoals je op papier een lijn trekt. Geen emotie, iedereen lijkt straf aan de lithium of een ander dempertje te zitten. Zelfs bij Louis verlaat het speeksel zelden meer de mond als een briesend paard. Hij speelt de kalmte, de compositie, alsof hij nog steeds de regie heeft over het gebeuren. Het is bijna eng en doet mij denken aan de oneliner uit de Sixth Sense:

I see dead people.

copyright by © judge