terug_naar_homepage
login_linkspoot
lees_ook

seizoen 15/16:
figuranten
Butterfly
keuzes
Johan Cruijff
Jetro
kijk en zicht
verwondering
cyclus
pijnbank
spelletjes
kleurloos
Realisten en romantici
Blind

Robin op de vleugels

Slecht spelen en toch winnen. Oranje heeft er onder Van Basten een patent op gekregen. Een vermakelijke wedstrijd met dwingend spel in het zompige moeras van Bulgarije is een uitschieter, al was de einduitslag (1-1) dan weer net niet wat we als loon naar werken wilde zien.
Opvallend was de overeenkomst tussen de opstellingen van de afgelopen twee kwalificatiewedstrijden. Na het vroegtijdige uitvallen van centrumspits Dirk Kuyt opteerde Van Basten voor Van Persie als aanvalsleider. De grillige estheet deed wat er van hem werd verwacht: scoren. Het doelpunt tegen de Bulgaren was er eentje van kleun-er-maar-lekker-in-en-dan-zien-we-het-wel, alles behalve de uitkomst van een universitair uitgedokterde combinatie, geleverd door de hooggeschoolden onder ons. Bouhlarouz zwiepte de bal terug in de vijandelijke zestien, alwaar Van Persie in de rug sprong van zijn tegenstander en de bal half raakte: doelpunt. Tony Adams zou trots zijn op het toegepaste fysieke geweld, Robin wist dat er in de spits andere wetten gelden dan op de flank: meunen als het moet, flitsen als het kan.
Van Persie bleek tegen Albanië opeens de vaste waarde in de punt te zijn, alsof dit de meest logische zaak van de wereld was.
En dat was het dus net niet.
Onze bondscoach had met zijn machtsstrijd met de Brabanders, waardoor Van Nistelrooij zich niet als vierde spits wilde laten prostitueren, het niet nodig gevonden om een andere spits op te roepen, nu Huntelaar geblesseerd was geraakt. Tegen Bulgarije begon Dirk en punto, Robin rechts en Robben links en de rest wist ook wel waar ze stonden, de opstelling was een ABC-tje voor Van Basten.
Kink hoorde je na een achttal minuten in de kabel: Kuyt geblesseerd en voor derde spits Vennegoor of Hesselink werd niet geopteerd. Babel erin en drie omzettingen doen: Van Persie naar het centrum, Robben naar rechts en Babel op links. Zeker geen gameplan dat al weken uitgedokterd was en op de trainingen al waarneembaar was. Nee hoor, instinctief genomen beslissingen, gutfeeling volgen en maar zien wat er van komt. Zat geen greintje beleid achter, dit was geen plan B, maar een goed uitgepakte gok.
Niets mis mee, maar dan moet de rest van de visie ook op de helling en dat is nogal plausibel. Met Robben op rechts haal je evenveel rendement als met een geparkeerde driewieler. Robben is gevaarlijk op links en alleen op links. Op links dus. Als je vanwege het willen opstellen van Ryan Babel (die blijkbaar ook alleen maar op links kan) je gevaarlijkste solist naar Siberië verbant, dan getuigt dit van bitter weinig inzicht in spelkwaliteiten. Robben is alles of niks, maar Babel is veel minder en veel vaker niks. Robben dus op links. Dan blijft er voor de rechterflank Van Persie. Maar die is gepromoveerd tot spits, dus (mark my words) mag Dirk weer de rechterflank bestieren. Lijkt mij niet handig, want Robin is op rechts beter dan Dirk, terwijl Dirk in het centrum beter tot zijn recht komt.

Het is wat onoverzichtelijk aan het worden, dus nog even een opsomming. Van Basten maakt ruzie met Europese topspitsen als Van Nistelrooij (Real Madrid) en Makaay (Bayern München), terwijl Hasselbaink nog steeds in de Premier League zijn brood binnenschiet. Van Basten claimt met Huntelaar, Kuyt en breekijzer Vennegoor over genoeg kaliber te beschikken. Zodra echter nummer drie (Vennegoor) aan de bak zou moeten, wordt er een buitenspeler (Van Persie) omgevormd tot spits. Dit heeft bovendien tot gevolg dat op de vleugels ook nog omzettingen moeten plaatsvinden met Babel en Robben. Met alle rampzalige gevolgen van dien, want de sleutel tot succes ligt voor Oranje op de vleugel, niet in het centrum. Dus laat de weinige vleugels die we hebben (Robben en Van Persie) intact en zorg dat er in de spits een mannetjesputter loopt die weet wat doelpunten maken is. Daar hebben we er genoeg van, maar het gekozen alternatief van de laatste twee wedstrijden maakt Oranje vleugellam. En dat is het einde van onderscheidend voetbal en het begin van 4-4-2.
Willen we dat dan?

copyright by © judge