terug_naar_homepage
login_linkspoot
klaverjassen

Dan kunnen we klaverjassen.
De hypothetische gedachte was op te tekenen uit de mond van Leo Beenhakker. Stel dat Guus Hiddink zich zou weten te plaatsen met Australi&eum; en Leo zelf met Trinidad & Tobago, dan voegen zij zich bij de reeds gekwalificeerde bondscoaches Dick Advocaat (Zuid-Korea) en Marco van Basten (Nederland). Enkele weken later is het onmogelijke mogelijk gebleken. Er kan gejast worden.

Guus Hiddink, people manager bij uitstek, werd ad interim manager bij de Socceroos. Slechts bij kwalificatie (na twee wedstrijden!) zou hij aanblijven -alleen grote trainers kunnen dat soort eisen stellen. Hoe ouder de Achterhoeker wordt, hoe beter. Ongekend populair in heel Nederland door zijn vakmanschap, goede communicatieve vaardigheden en bovenal zijn menselijkheid. Weet grote spelers te paaien, weet talenten beter te maken en weet middelmatige spelers op de juiste wijze te gebruiken. Man van de wereld, koning in Eindhoven, en voor even keizer in Australië.

Leo Beenhakker belde elke week met Studio Voetbal. Geweldige gesprekken.
Hoe gaat het Leo?
- Nou ik zit hier met een dikke sigaar en een dure whisky op het strand, verschrikkelijk hé….
Hoe gaat het met je spelers?
-Ach, die gasten denken na twee gewonnen potjes dat ze de wereld aankunnen, maar dat carnaval mag voorlopig nog wel even wachten. Ben trouwens aan het uitzoeken of Van Bommel niet verre familie uit Trinidad heeft.

De man zonder enige voetbalervaring lult op de spelers in totdat ze er niet goed van worden -een werkwijze die blijkbaar z’n vruchten afwerpt. Enkele kwalificatieduels en een barrage tegen Bahrein waren er voor nodig om zich te plaatsen. Het ging niet zonder slag of stoot. Letterlijk, voor wie de laatste wedstrijd gezien heeft.

Dick Advocaat kwam in een gespreid bedje terecht. Het was namelijk Jo Bonfrère, ook al een Nederlander, die zich knap wist te kwalificeren met Zuid-Korea voor het WK. Na voortdurend in de clinch gelegen te hebben met de bond stopte deze ermee, maar de mensen in Zuid-Korea willen tegenwoordig alleen nog maar Nederlanders als trainer. Het werd Advocaat.

En dan is er nog een debutant op het WK. Als trainer, welteverstaan. Als speler was hij er al eens bij, maar degene die Marco van Basten herinnert aan het WK van 1990 zal lang moeten wachten op een reactie. Marco zwijgt en soms zegt zwijgen meer dan duizend woorden. De best denkbare selectie (de groep ’88, maar dan beter) beleefde door een interne machtsstrijd een catastrofaal toernooi. Achteraf zou het Van Bastens enige WK blijken. Een constatering die hard aankomt. Bij het Nederlandse volk, bij Van Basten zelf.
Maar bovenal bij miljoenen liefhebbers over de hele wereld.

Nu zal Van Basten actief zijn op een WK als trainer. Schijnbaar achteloos kwalificeerde hij zich met een groep, die voor een groot deel bestaat uit jongens die nog nooit een eindronde gespeeld hebben. Uit jongens waarmee het volk zich kan identificeren, jongens die de pers op een fatsoenlijke wijze te woord staan, jongens die de gretigheid in zich hebben om een prijs binnen te halen. Maar bovenal uit jongens die geweldig kunnen voetballen. En die met een groot voetballer en een groot mens een trainer boven zich hebben voor wie ze door het vuur zullen gaan.

Vier Nederlandse trainers op het WK. Best iets om trots op te zijn.

copyright by © giro