terug_naar_homepage
login_linkspoot
Koeman

Ronald Koeman was not amused toen hij vernam dat zijn (voormalig) sterspeler, Rafael van der Vaart, een gesprek had gehad met bondscoach Marco van Basten. Althans, dat beweerde hij in tweede instantie, nadat zijn ploeg tegen FC Phantom door de mand was gevallen en de wereld er opeens minder rooskleurig uitzag. In eerste instantie had hij het nog geen enkel probleem gevonden: het was juist goed dat Marco van Basten zich interesseerde in zijn spelers.
Dat heet schijnheiligheid.

Vanaf het moment dat de brutale stekeltjes vervangen werden door de strakke scheiding ging het mis met Ronald Koeman. Als voetballer stond hij bekend als straatschoffie, die samen met broer Erwin de gekste streken uithaalde. Waar broer Erwin nog steeds dezelfde is gebleven is Ronald gaan zweven.
Bij sommige mensen is dat meteen duidelijk, maar mensen als Koeman, met een rijk verleden op voetbalgebied, hebben een hoog camouflagegehalte. De zwakheden komen pas aan het licht in tijden van tegenspoed. Pas dan blijkt dat de aardig gebekte, immer beleefde, soms grappige, succesvolle trainer wel eens in paniek kan raken, irreëel kan zijn, egocentrische eigenschappen vertoont, en bovendien een zeer slecht verliezer is.

Koeman is nooit populair geweest in Amsterdam. Natuurlijk, de provinciale imbecielen die wekelijks de Arena bevuilen zingen hem toe na een kampioenschap, maar de echte Amsterdammers zagen meteen dat Koeman niet de juiste man op de juiste plaats was. Koeman is geen echte Ajax-man; niets voor niets heeft hij zijn beste Nederlandse tijd bij PSV doorgebracht. Liever zag de harde kern een man als Neeskens, Danny Blind of het liefst natuurlijk Van Basten of Cruijff. 

Het was al vreemd dat Ajax de Groninger aanstelde als trainer. Op basis van zijn prestaties bij Vitesse zou men moeten weten dat Koeman geen toptrainer is. Nadat Henk ten Cate uiterst succesvol was met Vitesse, wist Koeman met dezelfde spelersgroep geen Europees voetbal af te dwingen. Toen al bleek hij een slecht verliezer, door zijn FC Groningen van corruptie te betichten (Groningen verloor de laatste speelronde met 6-0 van Utrecht, waardoor die club Europees voetbal bewerkstelligde), terwijl Vitesse gewoon bij Sparta had moeten winnen om de Europese tickets te bemachtigen.

Toch won Koeman in zijn eerste seizoen bij Ajax meteen twee prijzen, waardoor iedereen tevreden was. Af en toe klonk nog wel eens de naam Co Adriaanse, die feitelijk (samen met Beenhakker) verantwoordelijk was geweest voor de selectie waarmee Koeman successen behaalde. Adriaanse was de man die vele jonge talenten een kans had gegeven.

Koemans aankopen mislukten één voor één, met als uitschieter natuurlijk Sikora. Heden ten dage beschikt een willekeurige subtopper over een betere aanval dan de Amsterdammers. Logisch is het dan ook dat de ploeg op Europees gebied uitgelachen wordt, en ook nationaal gezien geen kampioenskandidaat meer is.

Maar momenteel maakt Koeman het ergste mee dat een trainer kan overkomen: de spelers nemen hem niet meer serieus. De toptalenten Sneijder en van der Vaart zijn verwende jochies geworden die, ook al presteren ze ruim ondermaats, geen enkele zelfkritiek meer kennen en bij een wissel of reserverol de sfeer verzieken. Koeman kan daar niet meer tegen opboksen, en dat vertaalt zich in een sneer richting Van Basten, waarmee Koeman feitelijk aangeeft dat hij het niet kan verkroppen dat ze Van Basten wél serieus nemen. Zonder het verwende misplaatste vedettegedrag van Sneijder en Van der Vaart goed te praten, is het begrijpelijk dat zij Van Basten hoger hebben zitten. Enerzijds door de status van Van Basten, anderzijds door Koemans schijnheilige gedrag.

De wereld is verrot, constateerde Koeman onlangs. Van der Vaart was de hele wedstrijd uitgescholden door Haagse fans, en de volgende keer zou Koeman zeker van het veld aflopen. Typerend.
Waarom de volgende keer? Waarom niet in Den Haag?

Omdat Ajax de wedstrijd in de knip had, en Koeman de punten belangrijker vond dan het beroep van Sylvie. Pas na de wanprestatie van zijn spelers, die een 0-3 voorsprong weggaven, verlegde Koeman de aandacht naar de spreekkoren.

De wereld is verrot, daarin heeft Koeman gelijk.
Maar dat was ie in ’88 al, toen een blonde, lachende nummer vier met stekeltjes een Duits shirt langs zijn achterwerk haalde, en daarmee een totale natie ten schande maakte.

copyright by © giro